รายละเอียด : ซุกรัก

"ไม่ได้ไปเรียนต่อหรอกเหรอ" ทันตแพทย์อคิรายิงคำถามที่เขาสงสัยมากที่สุด ตมิสาใช้ความเงียบเป็นสัญญาณบอกว่า เธอไม่อยากคุยด้วย เจ้าหล่อนรีบวางของแล้วปิดฝาท้ายรถ
"จะเงียบไปถึงไหน ตอบผมแค่คำสองคำมันยากนักหรือไง" เขากระแทกเสียงอย่างลืมตัว
"ค่ะ ฉันไม่ได้ไปเรียนต่อ แต่ไปใช้ชีวิตอย่างควรจะเป็น"
เรียนรู้ความเป็นแม่ลูกอ่อน แบบนี้น่าจะใช่
"แล้วไปไหนล่ะ กลับบ้าน หรือว่าทำอย่างอื่น"
"คุณจะอยากรู้ไปทำไม ฉันไม่ได้ทำงานกับคุณสักหน่อย"
"ผมแค่อยากรู้ความเป็นมา ประวัติของรักษาการซีอีโอที่ลาลาเพรซิเดนท์เป็นคู่ค้าด้วยมันแปลกตรงไหนล่ะ" ชายหนุ่มเลิกคิ้วพร้อมสาวเท้าเข้าใกล้ร่างเล็กอย่างรวดเร็วจนอีกฝ่ายถอยหลังชนรถ
"เผื่อน่าสนใจจนอยากเลือกมาเป็นเมีย แม่ผมชอบคุณมากเลยรู้มั้ย"
"ทำไมจะดูไม่ออกล่ะ ท่านอุตส่าห์เอาขนมมาให้ฉันถึงที่ออฟฟิศทั้งที่เราเพิ่งรู้จักกัน แต่น่าเสียดายที่วันนั้นฉันมีธุระด่วน เลยพลาดโอกาสทำความรู้จักคุณอย่างเป็นทางการ" นัยน์ตาคู่งามมองเจ้าของใบหน้าคมคายอย่างกล้าหาญ อคิรากระตุกมุมปาก เท้ามือสองข้างกับรถหรู โน้มตัวลงใกล้ใบหน้าหวานคมที่เขาเคยซุกเคยหอมนับครั้งไม่ถ้วน กระซิบเสียงทุ้มแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์
"จะรอโอกาสไปทำไม เรารู้จักกันมากกว่าที่ใครรู้ไม่ใช่เหรอ"

********************
"อรุณสวัสดิ์ครับตาต้า หนูตื่นนานยังครับ ฮื้ม"
"อา มำ มำ มำมา"
"เรียกแม่แต่มองหน้าพ่อแบบนี้อยากให้พ่อหยุดงานด้วยเหรอ" คุณพ่อร่างสูงโน้มตัวจุมพิตมือป้อมด้วยความมันเขี้ยว ยายหนูตอบกลับด้วยรอยยิ้มแป้นแล้น เรียกหัวใจที่ห่อเหี่ยวสดชื่นขึ้นมาบ้าง
"หืม ตาต้าอยากให้พ่ออยู่กับแม่กับหนูเหมือนเมื่อคืนใช่ไหม"
"แอ้"
"โอเคครับลูก เดี๋ยวตอนเย็นพ่อจะมาหานะคะ พ่อขอแวะไปเก็บเสื้อผ้าที่บ้านย่าก่อน" เมื่อวานเขาหยิบมาแค่ชุดทำงานกับชุดนอนหนึ่งชุดเพราะความเร่งรีบ วันนี้เห็นทีคงต้องขนมาให้พอทั้งสัปดาห์
"อา อื้อ"
"ครับผม พ่อจะขนผ้าตามแม่กับหนูไปทุกที่เลย"

+++++++++
-ไม่มีนอกกาย ไม่มีนอกใจ
-เล่าเรื่องแบบปัจจุบันสลับอดีตในช่วงครึ่งแรกของเรื่อง
-เน้นความสัมพันธ์ระหว่างพระเอกนางเอก มีเด็กน้อยอายุ10เดือนให้เอ็นดูพอประมาณ
-แนวพระเอกตามง้อ
*จบสุขนิยม*