รายละเอียด : เมื่อสามีไม่รัก...
ตัวอย่าง...
"ต่อไปนุชจะย้ายมาอยู่ที่นี่"
"หา!!..." เธอแทบไม่อยากจะเชื่อหู ไม่คิดว่าคำนี้จะหลุดออกมาจากปากคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามี และพ่อของลูกในท้อง
"เธอได้ยินไม่ผิดหรอก ไม่ต้องแกล้งไม่ได้ยิน" วรนุชยกแขนขึ้นกอดอก เธอเลื่อนสายตามองเจ้าขาตั้งแต่หัวจรดเท้า สายตาดูถูกเหยียดหยามคนเป็นเมีย สามีหาได้สนใจไม่ เขาไม่แลเหลียวเสียด้วยซ้ำ
"ทำไมคะ ผู้หญิงคนนี้เป็นคนนอก จะเอาเข้าบ้านมาได้ยังไง อยู่ ๆ จะพาเข้ามาในบ้าน ทั้ง ๆ ที่ฉันยืนหัวโด่อยู่ได้ยังไง" อารมณ์ความโกรธ ความน้อยใจมันตีตื้นขึ้นใบหน้า จนใบหน้าของเธอร้อนผ่าว
"ฉันไม่ใช่คนนอก" วรนุชสวนกลับทันควัน เชิดหน้าขึ้นอย่างคนเหนือกว่า นั่นทำให้เจ้าขาถึงกับขมวดคิ้ว
"เธอจะไม่ใช่คนนอกได้ยังไง ฉันเป็นเมียเจ้าของบ้าน แต่เธอไม่ใช่" เจ้าขาโมโห เธอรู้สึกเหมือนกับถูกหยามเกียรติ จากที่ปล่อยให้เขาไปมาหาสู่กับเมียน้อยนั้นก็แทบจะทนไม่ไหว แต่นี่เขาเล่นพาอีกฝ่ายเข้ามาเหยียบหัวใจเธอถึงบ้าน
"ฉันต่างหากที่เป็นเจ้าของบ้าน" วรนุชว่าพร้อมกับเหยียดยิ้มมุมปาก นั่นทำให้เจ้าขาตกใจมาก
"วะ ว่าไงนะ"
"ไม่เชื่อ ก็ถามพี่เตสิ..." หล่อนพยักพเยิดหน้าไปหาคนข้างกาย ที่ตอนนี้เอาแต่ยืนเงียบ ชายหนุ่มรู้สึกแปลก ๆ กับแววตาของเจ้าขา ก่อนที่เขาจะรีบส่ายหน้าเพื่อสลัดความคิดเหล่านั้นทิ้งไป
"ฉันโอนบ้านหลังนี้เป็นชื่อของนุชแล้ว" เปลือกตาบางกะพริบปริบ ๆ ไม่อยากจะเชื่อหูตัวเอง เธอถึงกับตัวแข็งทื่อ ไม่คิดว่าผู้ชายที่เป็นถึงอาจารย์หมอจะโง่โอนบ้านให้กับผู้หญิงที่เลือกจะเป็นน้อยคนอื่น
"ทะ ทำไม อึก ทำไมทำอย่างนี้"
"เธอบีบบังคับให้ฉันทำเอง เจ้าขา...เธอไม่มีสิทธิ์อะไรในบ้านหลังนี้ แม้เราจะแต่งงาน จดทะเบียนสมรส แต่บ้านหลังนี้ไม่ใช่สินสมรส ฉันจะโอนให้ใครก็ได้ เพราะบ้านหลังนี้ฉันเป็นคนซื้อ" เขาว่าเสียงดังฟังชัด ประกาศกร้าวต่อหน้าภรรยาหลวง
...เจ้าขาแข้งขาอ่อนแรง เขาโดนวรนุชปั่นหัวจนยอมโอนบ้านให้ เขาโอนทรัพย์สินของตัวเองให้กับผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่ลูกตัวเองได้อย่างไร
----------
หมายเหตุ: ไม่มีนอกกายนอกใจ มีตอนพิเศษ
---------
ติดต่อและร้องเรียน 02-4239999 กด 4
English
