รายละเอียด : เอสเธอร์ แม่มดจอมวายร้าย

...ทั้งรัก...ทั้งเกลียด...
เหมือนแม่เหล็กที่มีสองขั้ว...
ต่อให้พยายามจะต่อให้ติดมากแค่ไหนก็มีด้านหนึ่งที่ไม่สามารถเข้าหากันได้...
ทว่าอีกด้านกลับดึงดูดราวกับไม่สามารถแยกออกจากกัน...
แต่ไม่ว่าจะยังไง...สุดท้ายเราก็ต้องกลับมาอยู่ด้วยกันอยู่ดี
.
.
"ให้ตายสิ ฉันเกลียดที่คุณใจร้ายแบบนี้ชะมัด...อย่าไล่ฉันนักเลยค่ะ พูดแบบนั้นฉันก็เจ็บเป็นนะ" ประโยคนั้นฟังเหมือนคนพูดกำลังน้อยใจ แต่เชื่อเถอะว่า ตอนนี้หล่อนกำลังเหยียดยิ้มอยู่
"จนถึงตอนนี้คุณยังไม่เข้าใจอีกเหรอ...?"
เอสเธอร์เดินเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ กระทั่งหยุดอยู่ตรงหน้า จากนั้นจึงยกแขนขึ้นมากอดรัดราวกับรู้สึกรักเธอเสียเต็มประดา พร้อมทั้งกระซิบกระซาบด้วยน้ำเสียงหยอกล้อ แต่เธอรู้ดีว่าหล่อนหมายความตามที่พูดจริงๆ
"ฉันจะไม่ยอมไปไหนหรอกค่ะ ต่อให้คุณไล่ฉันอีกร้อยครั้ง โกหกฉันอีกพันรอบ หรือแม้แต่เอามีดมากรีดลงที่หัวใจ...ฉันก็พร้อมจะรับความเจ็บปวดนั้น และทรมานตายไปต่อหน้าต่อตาคุณ"