รายละเอียด : วิเวกามาลย์

“บุญญาสองประการที่ติดตัวเจ้ากุสุมาลย์มาตั้งแต่เกิดคงมีเพียงใบหน้าที่งดงามราวเทวดาปั้น แลการได้มาเกิดร่วมเชื้อไขขัตติยะ...นอกเหนือจากที่ว่ามา หาเอาดีได้ไม่” ชาวเวียงภุมมาเขาลือกันทั่วแคว้นว่า ‘เจ้ากุสุมาลย์’ เป็นพระบรมวงศ์คนสุดท้ายที่คงไม่ได้ขึ้นครองราชย์ มีดีแค่เพียงรูปงามปานนางดรุณีแรกรุ่น หากแต่ไร้ซึ่งพระปรีชาสามารถทั้งในกิจราษฎร์งานหลวง คำครหาหมิ่นหยามชัดเจนผ่านทางสายตาเหล่าขุนนาง รวมทั้งชาวบ้านชาวเมืองเกินกว่าครึ่ง เขารู้ชะตากรรมตัวเองดีว่า หากไม่ถูกสำเร็จโทษก็คงถูกลอบปลงพระชนม์ในสักวัน กระทั่งทุกอย่างได้แปรเปลี่ยนไป...เพราะอ้ายเชลยขอมผู้หนึ่ง เจ้ากุสุมาลย์กลับมาทวงบัลลังก์คืนและยอมเข้าร่วมในมหาไสยพิธีที่พวกคณะพราหมณ์รวมหัวกันทำอย่างลับ ๆ “เห็นมึงทำตัวเป็นข้าบาทรองตีนคอยวิ่งประจบประแจงผู้โน้นผู้นี้แล้วระคายลูกตากูยิ่งนัก ต่อแต่นี้ผู้ใดจักเรียกใช้ก็บอกมันไปว่ารับใช้เพียงแค่กู ผู้เป็นองค์เหนือหัวของมึงเพียงผู้เดียวก็พอ”