รายละเอียด : ฝ่าบาท!!!ข้าไม่ใช่โอรสของท่านนะ!!!

ตอนเกิดได้เป็นองค์ชายเพราะมีบิดาเป็นฮ่องเต้
แต่ผ่านไปสองเดือนกลายเป็นอนุชาเพราะพี่ชายได้ขึ้นครองราชย์
ชีวิตพลิกผันง่ายกว่าพลิกฝ่ามือเสียจริง
แต่ก็ไม่ถือว่าลำบากอะไร เว้นแต่ว่า
"วันนี้เจิ้นจะพาเจ้าไปเดินเล่น"
"ไปดูทหารซ้อมกับเจิ้นดีกว่า"
"เพิ่งจะสี่หนาวดื้อรั้นเป็นเรื่องธรรมดา เจิ้นไม่ว่าใครกันจะกล้าว่า"
"อนุชาของเจิ้น เจิ้นอุ้มได้คนเดียว"
".........."
หวนกลับมาชาติที่ห้า สิ่งที่อยากได้คือความตาย!
"ฝ่าบาทเมื่อไหร่จะสั่งประหารข้าสักที" ใบหน้าน่ารักบึ้งตึง พร้อมกับยืนเท้าสะเอวใส่องค์เหนือหัวอย่างไม่กลัวตาย
ฮ่องเต้ทอดพระเนตรมองเจ้าก้อนกลมๆ ก็ยิ้มกว้าง "ลานประหารไม่ว่างรอไปก่อนนะ"
องค์ชายน้อยได้ยินก็หงายหลังล้มลงแล้วชักดิ้นชักงอ? เพราะไม่พอใจ
นางกำนัล ขันที ต่างหันมองหน้ากันด้วยความหวาดหวั่น
เหตุใดองค์ชายถึงได้ปรารถนาที่จะไปเข้าเฝ้าเง็กเซียนฮ่องเต้มากขนาดนี้