รายละเอียด : สาระของความว่างเปล่า

"...งานของเขามักจะเป็นการตั้งคำถามหรือเป็นการบอกเล่าเรื่องราวสามัญในชีวิตประจำวัน
ครั้งหนึ่งเขาเคยกล่าวว่าหน้าที่ของกวีไม่ใช่หน้าที่ของนักบวชที่จะต้องเทศนาสั่งสอน
ดังนั้นเขาจึงเลือกใช้คำ ใช้ประโยค ที่เรียบง่าย...บางประโยคคำถามของเขา
อาจกลายเป็นประโยคบอกเล่าที่ไม่ต้องการคำตอบ และบางประโยคบอกเล่าของเขา
ก็อาจจะกลายเป็นประโยคคำถาม (ที่สำคัญ)..."

บางส่วนจากประวัติชีวิตและผลงาน

 "ฉันไม่เชื่อเท่าๆ กับที่ฉันต้องเชื่อในเสียงทุกเสียงของมนุษย์
ทั้งที่เปล่งจากปากและหัวใจ... แต่ด้วยความเป็นมนุษย์ที่แท้จริง
มีอะไรเสียดแทงจิตวิญญาณได้มากกว่าความหลงผิด หลงในความดีงาม
หลงในความเลวร้าย และด้วยความยินดี หรือด้วยความสงสัย
และด้วยความหวาดกลัว หรือด้วยความวิตก
มนุษย์มักนำเสนอเสียงของตนออกมาเพื่อป่าวประกาศ
เพื่อการหลอกลวงตนเอง และเพื่อหลอกลวงผู้อื่น" 

 สมพงษ์ ทวี'