รายละเอียด : หวนคืนสู่วังวน เวียนว่ายคืนดับสูญ

   สายโลหิตที่รินไหลออกมาถึงข้างนอก ความเหนอะหนะที่เหยียบย่ำลงไปพาใจหวั่น มันทำให้ดวงใจของนางสั่นไหวจนบางคราแทบจะหลุดออกมา ดวงตากลมใสดั่งลูกกวางสั่นระริกด้วยความกลัว มันพร้อมแล้ว ที่จะปลดปล่อยหยาดน้ำให้ไหลรินลงมาเปรอะเปื้อนใบหน้างามอีกหน 

ใช่ นางหมายถึงอีกหน

  บานเลื่อนของประตูถูกเปิดออก ร่างไร้วิญญาณของขันทีและสาวใช้ผู้ภักดีนอนขวางอยู่หน้าประตู บนกายพวกเขามีร่องรอยถูกฟาดฟันด้วยคมกระบี่จนสิ้นชีพ นางมองทั้งสองด้วยความเวทนาอย่างสุดดวงใจ แล้วก้าวหลีกร่างทั้งคู่เพื่อเข้าไปยังด้านใน อันซึ่งเป็นที่อยู่ของผู้สืบทอดบัลลังก์  ที่ตอนนี้ ปรากฏร่างของบุคคลผู้นั้นในชุดปักเลื่อมลายมังกร นอนจมกองโลหิตอยู่บนเตียงของตัวเขาเอง

  หยาดน้ำตาไหลรินอย่างไม่อาจหยุดยั้ง นางรุดเข้าไปหาร่างที่ยังมีลมหายใจรวยรินดั่งเช่นคนขาดแล้วซึ่งสติ ปลดเปลื้องอาภรณ์อันสูงส่งที่แสนไร้ค่าในตอนนี้ออกเสีย จึงได้ปรากฏให้เห็นร่างกายอันบอบบางของอิสตรี

  แต่นั่นหาใช่สิ่งที่นางไม่ล่วงรู้มาก่อน มือบางกดซับผ้าบนรอยของบาดแผล พยายามห้ามของเหลวที่รินไหลออกจากร่างกายไม่ยอมหยุด เวลานี้นางเหมือนดั่งคนบ้าที่ทำได้เพียงหลั่งน้ำตาออกมา ภาพตรงหน้ากำลังทำให้นางสติสิ้นหาย ทุกอย่างเป็นเช่นนี้อีกแล้ว มันเป็นเช่นนี้อีกแล้ว....

?รักลึกล้ำ ฝังตรึง ดวงจิต

?

หากแต่วาสนา กลับสิ้น ไม่เวียนกลับ•

?

?พานพบ เพื่อ ลาจาก 

?

บุพเพ ไม่ หวนคืน•

?

?คนตาย ไม่ อาจฟื้น 

?

เวลา หลุด วังวน•

?