รายละเอียด : Dream Gallery เล่ม 1 (ฟรี)

Dream Gallery
บทที่ 1 ครุฑ
ณ ร้านดรีมแกลลอรี่
“เชิญเซ็นชื่อตรงนี้นะคะ” นิมิตราบอกกับลูกค้า นิ้วเรียวยาวราวลำเทียนอันงดงามชี้ไปที่ช่องเซ็นชื่อในสัญญาซื้อขาย
“โอ...ในที่สุดฉันก็ได้เป็นเจ้าของเสียที” ลูกค้าวัยชรารีบเซ็นชื่อลงบนเอกสารอย่างตื่นเต้นดีใจ
“คุณรับทราบรายละเอียดทุกอย่างดีแล้วนะคะ” นิมิตราถามย้ำ “คุณเข้าใจนะคะว่าคุณจะต้องทำตามข้อตกลงทุกอย่างที่ระบุไว้ หากคุณละเมิดข้อตกลงทางเราจะไม่รับผิดชอบใดๆทั้งสิ้นค่ะ”
“ครับ ผมทราบดีครับ” ลูกค้าพยักหน้ารับแล้วก็พูดว่า “ห้ามถูกแสงจันทร์ ห้ามถูกแสงแดดใช่มั้ยครับ”
นิมิตตราพยักหน้า “ค่ะ” แล้วก็ยิ้มให้ลูกค้า เธอหันไปหยิบรูปภาพซึ่งห่อเรียบร้อยแล้วส่งให้เขา “ขอให้มีความสุขนะคะ”
ลูกค้าพยักหน้ายิ้มตอบแล้วก็รับภาพเดินออกจากร้านไปด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข
นิมิตรามองตามลูกค้าจนลูกค้าเดินพ้นประตูร้านไปแล้ว เธอหันไปยิ้มกับภาพดอกไม้สีแดงสดบนผนังในห้องโถงรับแขก
“ดึกป่านนี้แล้วเหรอ คงต้องปิดร้านแล้วซินะ” เธอพูดกับภาพนั้น
ดอกไม้ในภาพคล้ายจะพลิ้วไหวเล็กน้อย
ฉับพลัน! ประตูร้านก็เปิดออกพร้อมกับเสียงดังว่า “เดี๋ยวครับคุณชาย”
“หนวกหูน่า! ลุงกลับไปรอที่รถเถอะ” เด็กหนุ่มที่ถูกเรียกว่าคุณชายตวาดใส่คนขับรถของตัวเองแล้วก็หันไปถามคนในร้านว่า “ที่นี่ร้านดรีมแกลอรี่ใช่ไหม?”
นิมิตราหันไปยิ้มต้อนรับลูกค้า “เชิญค่ะ”
เด็กหนุ่มจ้องหน้าแล้วก็ถามว่า “เจ้าของร้านอยู่ไหน?”
เด็กหนุ่มคนนี้ก็คือ จอร์จ ลูกชายคนเดียวของเสี่ยสุรชัย เจ้าของโรงงานผลิตชิ้นส่วนรถยนต์
“ดิฉันนี่แหละค่ะเจ้าของร้าน” นิมิตราตอบพลางยิ้มให้
จอร์จจ้องหน้านิมิตราครู่หนึ่งแล้วก็บอกว่า “ผมต้องการภาพนกที่แพงที่สุด สวยที่สุดและจะต้องเป็นภาพเดียวในโลกนี้ด้วย”
“คุณชายครับ” คนขับรถเรียกอย่างหวั่นใจ เพราะหากคุณผู้ชายรู้เข้าเขาคงถูกด่าแน่
“เงียบไปเลยนะลุง ก็ไอ้จอห์นบอกเองว่ามันซื้อภาพไปจากร้านนี้ ผมจะต้องซื้อภาพที่สวยกว่าของมันเอาให้มันหน้าหงายไปเลย หนอย...กะอีแค่ภาพนกยูงเผือก มันเที่ยวอวดไปทั่วว่าเป็นภาพหนึ่งเดียวในโลก ผมจะทำให้มันจ๋อยไปเลยที่พูดแบบนั้น” แล้วจอร์จก็หันไปพูดกับนิมิตราว่า “เรื่องเงินไม่ต้องห่วง ผมรวยนะ” เขาเปิดประเป๋าสะพายออกหยิบเงินออกมาถือปึกใหญ่
“คุณชายครับ กลับเถอะครับ ถ้าคุณผู้ชายรู้เรื่องนี้มีหวังผมตกงานแน่ครับ” คนขับรถขอร้อง
“ช่างคุณพ่อซิ เขาไม่สนใจหรอกว่าผมจะทำอะไร วันๆเขาสนใจแต่เรื่องงานๆๆๆกับยัยแม่เลี้ยงนั่นเท่านั้นแหละ” จอร์จตวาดใส่คนขับรถ แล้วก็หันไปพูดกับนิมิตราว่า “ไหนล่ะภาพที่แพงที่สุดภาพเดียวในโลกน่ะ?”
นิมิตรามองเด็กหนุ่มแล้วก็บอกว่า “เข้าใจแล้วค่ะ วันนี้มีภาพที่คุณชายต้องการเข้ามาพอดีค่ะ”
“ไหนล่ะ?” จอร์จหันไปมองรอบๆห้องโถง “ไหนล่ะ ภาพไหนเหรอ?”
“อยู่ด้านในค่ะ เชิญตามดิฉันมาทางนี้ซิคะ” นิมิตราบอกพลางผายมือไปที่ประตูด้านหนึ่ง
จอร์จรีบเดินไปที่ประตูนั้นทันที
นิมิตราหันไปพูดกับคนขับรถว่า “ส่วนคุณกรุณารอที่นี่นะคะ”
จอร์จเปิดประตูแล้วก็เดินเข้าไป นิมิตราเดินตามไปพร้อมกับปิด