รายละเอียด : ไม่รัก...ไม่ได้

โชคชะตานำพาทั้งคู่มาเจอกันยังต่างแดน ก่อนแยกจากอายุธหมายมาดจะสานต่อกับสลินาที่ไทย หากมิอาจปล่อยมือจากคนในเงาที่เฝ้ารอเป็นตัวจริง
"ผมรอวันนี้มานาน..." เริ่มถอดชุดเจ้าสาวเธอออก
"เราจะสร้างครอบครัว มีลูกสาวน่ารักๆ เหมือนลินา ลินามีลูกสาวให้ผมสักคนนะ จะตั้งชื่อว่าลิลี"
ชุดเกาะอกสีขาวบริสุทธิ์ปักคริสตัลทั้งตัวหลุดจากร่างเธอ เหลือเพียงบราปีกนกกับกางเกงชั้นในลูกไม้บางเบาที่ถูกกำจัดทิ้งในอีกไม่กี่วินาทีต่อมา
"ฉันไม่เต็มใจ" เปล่งเสียงแผ่ว นอนหมดอาลัยตายอยาก
"ทำกันมาตั้งหลายครั้งแล้ว" อายุธลงมือเปลื้องปราการตัวเองเหลือตัวเปล่าเสมอกัน
"นายมีรสนิยมชอบบังคับขืนใจเหรอ"
แต่ละคำช่างเชือดเฉือน
"ฟังพูดเข้า พูดจากับผัวดีๆ หน่อย เราแต่งงานกันถูกต้องตามกฎหมายและประเพณี แค่โดนผัวเอานะลินา ผมไม่ใช่คนอื่น"
"เอาเลย นายทำลงก็เอาเลย!" เธอจะนอนแข็งเป็นท่อนไม้ไว้อาลัยให้รักที่ดับสูญ
"เอาน่ะเอาแน่" เขาตอบอย่างใจเย็นแล้วขึ้นคร่อม แตะปลายลิ้นลงยอดอกสีชมพูรสหวาน ของโปรดตน
"แล้วก็เรียก อายุธ" ขบงับฝากรอยฟันไว้บนเต้าเต่งตึงสีน้ำนม พานให้เธอสะท้านเฮือก
สลินาหลับตาพาตัวเองออกสู่โลกในจินตนาการ...จินตนาการว่าเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้กับเขา เจ้าสาวแสนเศร้าไม่ใช่เธอทว่าริมฝีปากอุ่นเม้มเน้นย้ำทิ้งความเปียกชื้นบนผิวอ่อนบริเวณทรวงอกไม่อนุญาตให้คิดเช่นนั้น อายุธกำลังดื่มด่ำได้ที่ ละเลียดชิมรสเรือนกาย ลากลิ้นผ่านหน้าท้องเรื่อยไปถึงต้นขาด้านใน ทุกสัมผัสอัดแน่นด้วยความปรารถนา
"ฉันเกลียดนาย รังเกียจ ขยะแขยงที่สุด"

นิยายในชุดเดียวกัน
1. ไม่รักก็ไม่รัก
2. ก็ไม่ได้รัก
3. ไม่รัก...ไม่ได้
4. ไม่ต้องมารัก (กำลังเขียน)