รายละเอียด : ซือจุนยอมเป็นของข้าสักทีเถอะ

ไป๋หลี่เฉิน นักพรตจากเขาซีหลิงบังเอิญได้พบกับปีศาจงูตัวน้อยที่ถูกทำร้ายจนบาดเจ็บสาหัส จึงเก็บมาเลี้ยงดูให้ความรักและรับเป็นศิษย์อีกคน แต่วันเวลาผ่านไปเจ้าลูกศิษย์คนนี้กลับคิดไม่ซื่อ...

"ข้ารักท่านเทิดทูลท่านมากขนาดนี้ ไหนเลยจะคิดละทิ้งท่านแบบนั้นได้ มีแต่ต้องการท่านมากกว่าเดิม มากจนแทบจะทนไม่ไหวอยากกักขังท่านให้อยู่ในเรือนกับข้าแค่สองคน มัดตัวท่านไว้บนเตียงร่วมรักกับข้าจนไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวัน ให้สายตาของท่านเห็นเพียงแต่ข้าคนเดียว"

ความคิดของฮ่าวหรานทำให้ไป๋หลี่เฉินขนลุกไปทั่วทั้งตัว...

"ซือจุน...ข้าอยาก" น้ำเสียงเจือกระแสแหบพร่า

"ไม่เอา เอ๊ะ! ฮ่าวหรานนี่เจ้า!" ร่างสูงโปร่งของไป๋หลี่เฉินถูกช้อนขึ้นอย่างไม่ทันได้ตั้งตัว แขนสมส่วนรีบตวัดกอดรอบลำคอแกร่งด้วยความตกใจ "ข้าเป็นอาจารย์ของเจ้า เหตุใดเจ้าถึงไม่ฟังคำพูดของข้า ข้าบอกว่าไม่ก็คือไม่ อื้อ!"

ริมฝีปากหนาประกบปิดปากของอีกฝ่ายทันที ไป๋หลี่เฉินมีหรือจะทนการเล้าโลมเช่นนี้ไหว คำปฏิเสธเมื่อครู่นี้ถูกกลืนลงคอไปในที่สุด

ขายาวก้าวเข้าไปในเรือนอย่างรีบร้อน เขาอดทนต่อไม่ไหวอยากกดคนในอ้อมแขนลงบนเตียงแล้วมอบบทรักร้อนแรงให้อีกฝ่ายจนแทบจะรอไม่ไหวแล้ว

โชคดีที่คืนนั้นหลีเหยียนต้องลงเขาไปทำภารกิจ ไม่อย่างนั้นเขาคงต้องได้ยินเสียงเว้าวอนของอาจารย์อย่างที่ไม่เคยได้ยินมาก่อนแน่นอน

"พอแล้ว...เจ้าทำไปกี่รอบแล้ว...ข้าจะตายแล้ว ไม่เอาแล้ว เบาหน่อยเถิด"