รายละเอียด : เพื่อน (ไม่) ร้าย

“ดาวบอกไว้เลยว่าผูกปิ่นโตบ้าบออะไรนี่ดาวไม่เอาด้วยแล้ว!”
“เชิญกายไปจ่ายเงินพาผู้หญิงคนอื่นขึ้นเตียงเถอะ”
คนเพิ่งระเบิดอารมณ์มองใบหน้าหล่อเหลาเพื่อรอรับคลื่นความโกรธที่อาจจะถาโถมเข้าใส่ ทว่าสิ่งที่เธอหวาดกลัวกลับไม่เกิดขึ้น
“อะไรทำให้ดาวคิดแบบนั้น”
น้ำเสียงที่อ่อนลงของกรกฎไม่คล้ายคนกำลังโกรธและเอาแต่ทำหน้านิ่งใส่เธอเหมือนคนไม่รู้จัก ตรงข้าม มันค่อยๆ วาววับขึ้นด้วยเหตุผลที่เธอก็เดาไม่ออก
“ทำไมถึงคิดว่ากายจ่ายเงินเพราะได้ขึ้นเตียงกับดาว”
กรกฎถามพลางโน้มใบหน้าลงมาเพราะอยากมองใบหน้าของเพื่อนตัวเล็กให้ชัดๆ
“เราเคยขึ้นเตียงด้วยกันเหรอ”
และคำถามของเขาก็ทำเอาคนฟังหน้าแดงซ่านเพราะความโกรธและอับอาย
แต่กรกฎแกล้งทำเป็นมองไม่เห็นความขุ่นเคืองนั้น เขายังเป็นฝ่ายไล่ต้อนจนร่างบางติดกับโซฟาไร้ช่องทางหลบหนี
“เราไม่เคยขึ้นเตียงด้วยกันนะ”
ต่อให้บางเรื่องลึกซึ้งเกินกว่าคำว่าเพื่อนสนิท แต่กับเรื่องนี้เขาไม่ได้โกหก
“แล้วดาวรู้อะไรไหม?”
ในระหว่างที่เอ่ยถาม ร่างสูงยังไล่ต้อนจนอีกฝ่ายไม่เหลือทางให้หลบเลี่ยง
“ถ้ากายให้เงินเพราะอยากพาขึ้นเตียงจริงๆ ดาวคงไม่ได้มายืนอยู่ตรงนี้หรอก”
กรกฎกักตัวคนที่กำลังจะหนีไว้ในอ้อมแขนได้ทันท่วงที ก่อนจะโน้มใบหน้าลงไปกระซิบด้วยประโยคที่คนฟังตาเบิกกว้าง
“เพราะถ้าขึ้นไปแล้ว กายจะไม่ยอมให้ลงจากเตียงจนกว่าดาวจะหมดแรง”