รายละเอียด : ม่านฝันบ่วงวสันต์ เล่ม 2

   ถึงยามจื่อ จี้ม่านนับถอยหลัง สาม สอง หนึ่ง เสียงทารกถึงกับดังขึ้นบนหลังคาจริงๆ เพียงแต่ครั้งนี้ นอกจากเสียงร้องไห้ของทารก ก็คือเสียงต่อสู้ไม่รู้ว่ากระเบื้องบนหลังคาแตกละเอียดไปเท่าไร จากนั้นเสียงร้องได้ก็ย้ายจากหลังคามาอยู่ในเรือน ไฟในเรือนพลันลุกโซติช่วง จี้ม่านรีบห่มเสื้อคลุมออกมาดูพวกบ่าวถือคบไฟ ตรงกลางระหว่างพวกเขาคือ ชายผู้หนึ่งอุ้มเด็กทารกอยู่ในมือข้างหนึ่ง เด็กทารกตัวเป็นๆ เมื่ออยู่ในสถานการณ์ไม่คุ้นเคย พลันกรีดเสียงร้องไห้ขึ้นมาเป็นฝีมือคนจริงๆ หนิงอวี้เซวียนยืนอยู่ข้างๆ พูดว่า: "หมิงเจี๋ย เปิดผ้าคลุมหน้าออก" หนิงหมิงเจี๋ยจับมือคนชุดดำไว้ พลางกระชากผ้าคลุมหน้าของเขาออก "ที่แท้ผีทารกก็เป็นคนทำขึ้น" "หลายครั้งแล้วที่จับเขาไม่ได้ แต่ครั้งนี้แปลกเหลือเกิน" มุมปากม่ออวี้โหวยกขึ้น: "ทุกครั้งที่เห็นคนอยู่เขาล้วนไม่มา วันนี้ข้าก็เตรียมคนไว้ แต่เขากลับใจกล้า ถึงกับกล้ามาจริงๆ"