รายละเอียด : นิยายเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าซ่ากับนักเขียน

เดี๋ยวนะ...นิยายเรื่องนี้เขียนเพื่ออวยตัวร้ายรูปงาม

ส่วนฝ่ายพระนางฉิบหายกันถ้วนหน้าในตอนจบไม่ใช่เหรอ!?

หัวจะปวด!

อยู่ๆ ก็ทะลุมิติเข้ามาเป็นตัวละครในนิยายที่ตัวเองเขียน

แถมยังต้องกลายมาเป็น ‘ฉู่เสี่ยวเฟิ่ง’ นางร้ายที่กลับใจเป็นสหายของนางเอก

ซึ่งจะได้ลงเอยกับพระรองรูปงามที่แสนดี...

จะบ้าเรอะ!

ใครๆ ต่างก็คงริษยาที่เธอได้มาสิงร่างนางรอง แต่แล้วมันเรื่องอะไรกันล่ะ

ที่เธอจะต้องยอมร่วมหอลงโรงกับตัวละครที่ต้องผิดหวังจากนางเอกก่อน

ถึงค่อยสังเกตเห็นว่าเธอมีตัวตนอยู่

จะริษยาเพื่อ...

อีกอย่างในตอนจบของนิยายเรื่องนี้ ตัวละครฝ่ายพระนางดวงซวยกันถ้วนหน้าเลยไม่ใช่เหรอ!?

ฮึ! บทบาทพรรค์นี้ ใครอยากได้ก็เอาไปเถอะ

แต่เธอขอลาออก!