รายละเอียด : ลูบคมองครักษ์สวมรอย 5

   'ลู่เหิงรู้แล้วว่ามนุษย์เรากลัวสิ่งใด สิ่งนั้นย่อมเกิดโดยเฉพาะคนมีความผิดติดตัว โกหกหวังเหยียนชิงไว้ตั้งมากมายวันหนึ่งเมื่อนางจดจำทุกอย่างได้ จากที่จะได้ร่วมหอเข้าพิธีกับนางอย่างมีความสุข
เจ้าสาวก็ขนของย้ายไปอยู่ในเรือนอีกหลังแทนเสียอย่างนั้นทั้งยังมุ่งหวังที่จะออกจากนครหลวง แสวงหาชีวิตอิสระตามใจนางเบื้องหน้าลู่เหิงก็ทำทีเป็นรับปากนางไปเสียทุกอย่างไม่อยากเห็นหน้าเขาก็เพียงส่งของมาให้ เห็นโคมให้คิดถึงคนในวังเกิดเรื่องวุ่นวายก็อาศัยความสามารถในการดูสีหน้าคนของนาง
‘รบกวน’ นางเข้าวังไปช่วยตรวจสอบเฝ้ารออย่างอดทนประหนึ่งเสือร้ายรอตะครุบเหยื่อหวังให้นางเชื่อใจเขาในเร็ววัน จากนั้นก็สารภาพกับนางไปตรงๆ ว่า... เขาไม่มีความคิดจะปล่อยนางไปสักนิด