รายละเอียด : บัณฑิตชาวนา ขอท่านใต้เท้าโปรดให้อภัย 6

     ซ่งจื่อหวนโกรธจนริมฝีปากสั่นไปหมด เขาตะคอกออกมาอย่างไม่อยากเชื่อ “เจ้าได้หนังสือสัญญาหมั้นนี่มาตั้งนานแล้ว แต่กลับไม่เคยบอกข้าเลย จี้เส้าอวี๋ เจ้าไม่กลัวว่าอวี้เจียวนางจะชอบข้าขึ้นมาจริง ๆ หรือ”จี้เส้าอวี๋เอาหนังสือสัญญาหมั้นกลับมา พับให้เรียบร้อยแล้วเก็บเข้าในอกเสื้อตัวเองความอัดอั้นทำให้เขาดูเคร่งขรึมมาก แววตาก็เข้มขึ้นเขาเย้ยหยันตัวเอง “กลัวสิ ทำไมจะไม่กลัวล่ะ กลัวจนนอนไม่หลับทุกคืน”  “แต่ข้าเคยเตือนเจ้าแล้ว แต่เจ้าไม่ฟังเอง”“ข้าจะไม่บังคับอวี้เจียว ถึงแม้จะมีหนังสือสัญญาหมั้นนี่ก็ตาม ข้าก็จะไม่บังคับให้นางมาที่เมืองหลวง และไม่มีทางบังคับให้นางแต่งงานกับข้าด้วย” “ข้าจะแต่งงานกับนาง ในเมื่อข้าอยากแต่งงานกับนาง ข้าก็จะทำให้นางยอมแต่งงานกับข้าอย่างเต็มใจ”