รายละเอียด : เล่ห์กลของคนรักเก่า

เพราะเหตุการณ์ในค่ำคืนงานเลี้ยงบายเนียร์คืนนั้น
เลยทำให้วลัญช์ต้องกลายเป็นคนรักของตัวตึงในมหาวิทยาลัยอย่างพระพาย
ภายใต้เงื่อนไข
'เรียกต้องมาหา ห้ามรัก ห้ามเรียกร้อง'
ข้อห้ามพวกนั้นพระพายตั้งมันขึ้นเอง
และผู้หญิงทุกคนที่อยากเป็นของเขา ต้องรับข้อแม้พวกนั้นให้ได้ด้วย
แต่วลัญช์ไม่ได้อยากเป็นของเขาตั้งแต่แรกอยู่แล้วนี่ เธอต้องทำแบบนั้นด้วยหรือไง

บางช่วงบางตอนของเนื้อหา
.
"ฉันขอยืมเสื้อของคุณก่อนได้ไหม แล้วเดี๋ยวจะส่งคืนให้"
"รู้ไหมว่าเสื้อตัวนั้นแพงกว่าเงินที่ผมให้คุณอีกนะ"
เสียงเขาบอกราบเรียบ แต่สายตาที่ใช้มองเธอนั้นเริ่มฉายแววหยันเหยียด ก่อนจะพูดออกมาอีกประโยคที่ร้ายกาจไม่แพ้ประโยคก่อนหน้า "ที่ไม่เอาเงิน ก็เพราะว่าอยากได้เสื้อนี่เอง"
"เดี๋ยวฉันคืนให้ แค่อยากขอยืมใส่กลับแค่นั้นเอง"
วลัญช์บอกซ้ำอีกครั้ง แล้วหมุนตัวจะไป แต่แล้วผู้ชายคนนั้นที่มีเพียงผ้าขนหนูปิดท่อนล่างไว้ก็เดินไปหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมากดเปิดอะไรบางอย่าง ก่อนหันหน้าจอมาทางเธอ
"แลกกับคลิปนี้แทนก็แล้วกัน"
วลัญช์หยุดแล้วหันกลับไปหาเขา คิ้วที่เพิ่งถูกกันให้เป็นทรงสวยเมื่อวานนี้ ขมวดเข้าหากันจนแทบจะผูกเป็นเงื่อนได้อยู่แล้ว เธอยื่นหน้าเพื่อจะมองเข้าไปในจอโทรศัพท์ แล้วถึงได้พบว่าสิ่งที่อยู่ในนั้นคือคลิปที่บันทึกกิจกรรมทางเพศ
คลิปนั่นคือตัวเธอเอง
เธอที่กำลังทำเรื่องน่าอับอายอยู่กับเขาอยู่ในคลิปนั้น
วลัญช์กลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอแล้วพูดเสียงแผ่วเบาแบบที่เต็มไปด้วยความโมโหออกไป "คุณมัน..."
"เลว" เขาต่อให้ "ใคร ๆ ก็พูดแบบนั้น ผมชินแล้ว"