รายละเอียด : เมื่อเขากลายเป็นเธอ

เพราะโดนสามีพูดทำร้ายจิตใจ ชนัญชิดาจึงไปบนบานศาลกล่าว หากคําอธิษฐานเป็นจริง เธอจะเลิกเล่นหวยไปตลอดชีวิต!

ชนัญชิดาได้ยินเสียงรถสามีขับเข้ามาจอดจึงรีบวางสายแล้วเดินไปเปิดประตูบ้าน แอบตกใจเล็กน้อยที่อยู่ ๆ เขากลับมาก่อนเวลา

เตชินท์เดินดุ่ม ๆ เข้ามาในบ้านพร้อมของที่ซื้อมาฝากลูกชาย แต่สายตาหันไปเห็นผลงานบนผนังถึงกับกุมขมับจึงหันไปบ่นภรรยา ทำไมไม่ดูแลลูกให้ดี เขากลับบ้านเร็วเพราะเพื่อนมีนัดด่วน

“แล้วจะขัดยังไง ดาอยู่บ้านแบบไหนถึงไม่ดูลูก”

“ดามีงานบ้านอย่างอื่นต้องทำนะคะ ไม่ได้ดูแค่ลูกอย่างเดียว”

“งานอื่นมันจะทำนานแค่ไหนกันเชียว ไม่ได้เรื่องเลย”

“ลองทำบ้างไหมล่ะ แล้วจะรู้สึก คอยดูนะสักวันพี่ต้นต้องขอโทษดาที่พูดจาไม่ดีกับดา”

ชนัญชิดาเอ่ยด้วยความน้อยใจ งอนตุ๊บป่อง ๆ หนีหายเข้าไปในห้องนอนของลูกชาย ทิ้งสามียืนหัวเสียกับภาพวาดบนผนังอยู่เพียงลำพัง ก่อนจะหลับตาเธอได้แต่หวังว่าคำอธิษฐานจะเป็นจริงในเร็ว ๆ วันพรุ่งนี้เลยยิ่งดี

+++++

“ฮือ แม่ ฮือ ฮือ แม่”

“เป็นอะไรครับลูก พ่ออยู่นี่ไม่ต้องร้อง”

“แม่ ฮือ แม่ หาแม่ ฮือ”

“แม่ไม่สบายไงครับ วันนี้หนูอยู่กับพ่อนะ”

“ฮือ ฮือ ฮือ ฮึก ฮึก”

ลูกชายติดแม่หลับหูหลับตาร้องไห้ทำให้คุณพ่อใจเสีย เพราะไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้มาก่อน
เมื่อไม่รู้จะทำอย่างไรจึงตัดสินใจอุ้มลูกขึ้นมากอดแนบอก แล้วตบตูดเบา ๆ กล่อมให้ตะวันฉายหยุดร้องไห้