รายละเอียด : นีนนีรา

สามีที่แยกกันอยู่มาห้าปี ขอหย่าขาดนีนนีราก็ยอมเพราะคิดว่าระหว่างเราไม่มีความรักผูกมัดเอาไว้อีกต่อไปแล้ว
แต่เจ้าลูกชายที่เธอปกปิดตัวตนไว้ตลอดมากลับอยากมีพ่อ
สุดท้ายก็ต้องสารภาพกับเขาว่ามีหนึ่งชีวิตที่เธอซุกซ่อนเอาไว้...
สามีที่ทวงลายเซ็นในใบหย่ายิกๆ ถึงกับออกปากมาว่า
“การหย่าของเราถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด”
เหอะ เลื่อนไปคนเดียวเถอะ นีนนีราเซ็นเอกสารไปแล้ว ยังไงเธอก็จะหย่า!!!

............................

"แม่ครับ ถ้าคนนี้เป็นพ่อไนน์ไม่อยากมีพ่อแล้ว แคนเซิลพ่อได้ไหมครับ"

นีนนีรายิ้มกว้าง คำพูดนี้หลุดออกมาจากปากคนที่เรียกร้องหาพ่อจนเธอลำบากใจเอ่ยประโยคที่ปลดล็อกให้หัวใจของเธอหลุดพ้นจากพันธนาการต่างๆ

การเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ไม่ต้องง้อผัวเก่าเพื่อสภาพจิตใจลูกคือลาภอันประเสิรฐที่สุด!

อัครวัตรขมวดคิ้ว เขาเคยคิดว่านีนนีราร้ายแล้ว ดีเอ็นเอยังส่งต่อผ่านไปยังลูกชายได้ขนาดนี้เชียวหรือ เขาถึงได้เขม่นเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองเหมือนที่เคยชังน้ำหน้าของแม่เด็กมันไม่มีผิด

"แคนเซิลพ่องั้นเหรอ เลือดในตัวของนายครึ่งหนึ่งมาจากฉัน ถ้าไม่อยากได้ฉันเป็นพ่อก็ตัดตัวนายครึ่งหนึ่งแบ่งมาคืนฉัน"

เขาบอกเสียงดุ

เด็กชายอ้าปากค้าง ตัดตัวออกไปครึ่งหนึ่งงั้นเหรอ เขาจะไม่เจ็บจนตายหรือไง แค่ขอบหนังสือนิทานบาดมือเขาก็เจ็บมากแล้ว ให้ตัดครึ่งตัว เขารับไม่ไหวแน่

ฮือ..... เด็กชายวิ่งไปกอดมารดาแล้วร้องไห้