รายละเอียด : ปรายรัก

"ถ้าอยากไปก็คืนเงินพี่ให้หมดก่อน หรือไม่ก็...มีลูกให้พี่"

“พ่อพ่อดุแม่แม่ทำไม” ปั๋นปั๋นทิ้งไอแพดและยืนเท้าสะเอวถามพ่อพ่ออย่างเอาเรื่อง
“ไม่ได้ดุสักหน่อย” ก็เขาไม่ได้ดุจริงๆ แค่พูดเสียงดังกว่าปกติ
“แม่แม่เสียใจ ดูจิจะย้องไห้แย้ว”
วรวีร์หันไปมองหน้าเมียทันที สีหน้าเธอมันดูไม่ดีนักแต่ก็ห่างไกลคำว่าร้องไห้หลายโยชน์
ส่วนปารียาจากที่หน้าเสียเพราะสามีขึ้นเสียง ก็เปลี่ยนเป็นเหรอหราทันทีเมื่อลูกบอกว่าเธอกำลังจะร้องไห้
เธอไม่ได้จะร้องไห้สักหน่อย
“ขอโทษแม่แม่เยย”
“พ่อไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะปั๋น” โอเค ถ้าเขาจะมีความผิด คงผิดที่ตะคอกเธอ แต่ใครมันจะเย็นได้วะเมื่อเมียขอหย่า
“อย่าแก้ตัว ทำผิดต้องยอมยับ” เจ้าหมูก็ยังคงยืนยันที่จะให้พ่อขอโทษแม่ให้ได้
“ปั๋นคะ พ่อพ่อไม่ได้ทำอะไรแม่เลยค่ะ” ในที่สุดปารียาก็ต้องเข้าไกล่เกลี่ย
ก็อย่างที่เธอพูด...เขาไม่ได้ทำผิด ตอนที่ไม่พอใจวรวีร์เสียงดังกับเธอเป็นปกติอยู่แล้ว
ใช่ ปกติแปลว่าไม่ผิด
“จริงหยอ” เจ้าหมูกอดอกหรี่ตามองทั้งคู่อย่างจับผิด
“ก็ใช่ไง” วรวีร์ตอบอย่างฉุนหน่อยๆ ทีแม่พูดละเชื่อทุกอย่าง ทีพ่อพูดไม่คิดจะฟังกันเลย
หมูปีศาจ!
“แย้วไป” แล้วลูกหมูปีศาจของวรวีร์ก็กลับไปสนใจสารคดีในไอแพดดังเดิม