รายละเอียด : สามีที่ไม่ได้ขอ

"ไม่ต้องมองเขา มองผมคนเดียวพอ" 20+ "อายุผมเยอะแล้ว ไม่คิดคบเล่น ๆ หรอก" **************************************** เพราะช้ำรัก เธอเลยเกิดความบ้าบิ่นในข้ามคืน ชีวิตอันแสนสงบสุขของเธอจึงไม่สงบอีกต่อไป มนต์อันใดหรือกรรมอันใดกันหนอ เสน่ห์อันจืดชืดของเธอนี่น่ะหรือที่ทำให้เขามาติดใจเธอได้ แล้วเขาดันเป็นเจ้านายทางอ้อมของเธอเนี่ยสิ! ********** “ลองผมก่อน ถ้าไม่เป็นตามคำเคลม คุณจะบวชชีตลอดชีวิตก็ได้ ถึงตอนนั้นเดี๋ยวผมเป็นเจ้าภาพให้” “เพอร์เฟกแบบผม คุณหาที่ไหนคงไม่มีให้อีกแล้วมั้งครับ” ********* “เดี๋ยว...คุณกร” “ขา” ได้ยินเสียงทุ้มหวานของเขาตอบกลับ “ฉันขอแค่สองพันค่ะ” “ค่ะ แล้ว?” “คุณโอนเลขศูนย์เกินมาสามตัวค่ะ” “อ๋อ” อ๋อ...เขาแค่พูดว่าอ๋อเนี่ยนะ! “ค่ะ” “ช่างมันเถอะ ผมเบลอ ๆ น่ะวันนี้ ผิดพลาดกันได้” แล้วยิ่งน้ำเสียงหวาน ๆ แกมอารมณ์ไม่ยี่หระของเขายิ่งแล้วใหญ่! ภากรยกยิ้ม ก่อนจะหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินเสียงโอ๊ย...ราวกับอรวีร์กำลังโอดโอยกับการเล่นใหญ่เกินไปของเขา “ขนหน้าแข้งผมไม่ร่วงหรอกน่า เงินส่วนต่างเป็นค่าหิ้วไงคะ เอาไปซื้อขนมกินกับเพื่อนนะ”