รายละเอียด : รัก...มหาศาล

“แต่งงานกันนะหวาน...” วลีลดาหูอื้อไปชั่วขณะ เธอไม่ได้เตรียมใจมาฟังคำนี้ ไม่คิดด้วยว่าจะได้ยินคำนี้จากปากอิชย์ อยากจะคิดว่ามันคือฝันไป แต่ลมหายใจอุ่นร้อนและริมฝีปากอุ่นร้อนที่คลอเคลียอยู่ใกล้ๆ นั้นคือของจริง ! “น..นายจะแต่งงานกับหวานเหรอคะ...” “ใช่” “แต่ว่า...เราไม่ได้รักกัน จะแต่งงานกันได้ยังไงคะ” “ก็ไม่เห็นเป็นไร ตอนนี้อาจจะยังไม่รัก ต่อไปก็รักเองนั่นแหละ...” อิชย์บอกง่ายๆ ราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติธรรมดาที่คนสองคนจะแต่งงานกันและใช้ชีวิตร่วมกันโดยไม่ได้รักหรือคบหากันมาก่อน “มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอคะ” “แล้วมันยากตรงไหนล่ะ...”