รายละเอียด : (ข่าวดี) คู่หมั้นสาวจืดของผมน่ารักฯ 1

   ผมไม่ถูกกับผู้หญิงและสนใจแต่สองมิติเท่านั้น เลยไม่มีทางที่จะชอบใครสักคนได้ นั่นคือสิ่งที่ผมคิดอยู่ระยะหนึ่ง... ตอนม.ปลายปี 2 พ่อแม่ตัดสินใจ เรื่องการแต่งงานแทนผม อีกฝ่ายคือ--- "...วาตานาเอะ ยูกะค่ะ" เพื่อนร่วมชั้นผู้จืดชืดไม่เตะตา!? แต่พอเริ่มอาศัยอยู่ด้วยกันในฐานะคู่หมั้นของเธอ... "เอ้า ระยะนี้อวยนางเอกคนไหนเหรอคะ?" รสนิยมเหมือนกัน เลยเข้ากันได้ดีอย่างไม่น่าเชื่อ!? แล้วก็... "ขอเรียกว่า 'ยูคุง' ได้มั้ย?" "ไปอาบน้ำกันมั้ย?" "ฉันเตรียมใจจะนอนด้วยกันไว้แลัวนะ" ใจถึงมากขึ้นเรื่อยๆ ชนิดนึกภาพไม่ออก จากเวลาเธออยู่โรงเรียน!? การใช้ชีวิตสองต่อสอง กับตัวตนแท้จริงของเธอ เจอแต่ความน่ารักล้วนๆ!?