รายละเอียด : ฉ่ำหวาม

เมื่อเพื่อนเผลอไปกินเพื่อน
สถานะระหว่างเราจะเคลื่อนเป็นมากกว่าเพื่อนได้ไหม?

คืนนั้นเมื่อไปฉลองอกหัก กับเพื่อนรักเพื่อนซี้

ณรินทร์ก็ต้องพบว่าเธอโดนเพื่อนชั่วกินเข้าไปเสียแล้ว

แอร๊...

จะตีเนียนหน้ามึน เป็นเพื่อนกันต่อไปได้ไหมนะ

เพื่อนก็ไม่อยากเสีย แล้วเพื่อนก็ดันทำดี ทำฟิน

 ชวนไปจัดนัดกระชับมิตรกันเกือบทุกวันอีกอะ

ไอ้เพื่อนชั่ว!

ตกลงจะเอายังไงกันฉันนะ

โปรยปราย

“ณะจ๋า ณะหอมไปหมดทั้งตัวเลย ใช้น้ำหอมของภาคใช่ไหม? หืม...กลิ่นนี้หอมละมุน เหมือนณะเป็นขนมเลย ขนมของผม”

เขาตวัดลิ้นเลียผิวเนื้อของเธอไปด้วย แล้วขบเม้มบางแห่งเหมือนจะกินเธอจริงๆ เล่นเอาณรินทร์สะดุ้งเป็นระยะ ที่เขาฟัดเธอ อา...ทำแบบนั้นเธอจะเป็นรอยอีกไหมนะ

“อื้อ...ชะ ใช่”

“น่ารัก น่ารักไปหมด”

เขาคำราม เริ่มไล้หน้าลงต่ำ ไปตามผิวลาดละมุนของณรินทร์ หล่อนช่างเป็นของล้ำค่า ที่ดันบังเอิญตกลงมาในมือเขา และภาคพลก็ไม่มีทางปล่อยเธอไปได้ง่ายๆ อย่างที่เคยปล่อยให้ลอยหน้าลอยตายั่วน้ำลายเขาอยู่ทุกวันแน่ๆ

ยอมรับก็ได้ว่าเขาลึกๆ แอบชอบเธอ

แต่เพราะอยากเก็บเธอไว้ข้างตัว ไม่อยากเสียไปถ้าเกิดเผลอไปคิดเยอะฝ่ายเดียว

ตอนนี้อะไรก็รั้งไม่อยู่อีกต่อไปแล้ว

หน้ามึนเนียนอุ้มขึ้นเตียง จับฟัดจับปรนเปรอด้วยเซ็กซ์สุดเหวี่ยง ทำให้เธอติดเขา เหมือนที่เขากำลังขาดเธอไม่ได้ แล้วค่อยตีเนียนเพิ่มขยับสถานะเอาวะ บอกกับตัวเองแบบนั้น แล้วตั้งใจจริงที่จะทำด้วย

“ภาค ยะ อย่า จะทำอะไรอะ”

“กางเกงในแบบเมื่อคืนวาน ณะใส่อีกทุกวันนะ ไม่เอากางเกงในแบบนี้ เดี๋ยวภาคซื้อให้เลยสองโหล”

เขาว่า เมื่อดึงบิกินี่ตัวจิ๋วของเธอให้หลุดออกจากสะโพก ณรินทร์กำลังจะค้านว่าเขามายุ่งอะไรกับกางเกงในของเธอ...แล้วก็ต้องครางออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่