รายละเอียด : ฉันเปลี่ยนไปเมื่อข้างในฉันเปลี่ยนแปลง

ชีวิตของคนเรา แต่ละคนก็มีตัวตนที่แตกต่างกัน ดำเนินชีวิตต่างๆอย่างหลากหลาย เหมือนกันบ้างต่างกันบ้าง เพราะ “คน” หมายถึงสิ่งมีชีวิต ที่ไม่ใช่พืช ไม่ใช่สัตว์ เป็นมนุษย์ที่เกิดมาเพื่อพัฒนาและมีชีวิต ไปตามกรรมและประสบการณ์ของแต่ละบุคคล สิ่งที่มนุษย์ทุกๆคน บนโลกนี้ต้องเรียนรู้จึงแตกต่างกัน ในขณะเดียวกันนั้นสิ่งที่รับรู้ได้จากอายตนะทั้งหลายไม่ได้แตกต่างกันเลย มนุษย์ทุกผู้ทุกนาม รู้จัก ความรัก ความสุข ความเศร้า ความเหงา ความผิดหวังได้เหมือนๆกัน แต่ใครจะใช้อะไร หรือวิธีไหน จัดการกับความรู้สึกเหล่านั้น ให้มันมีประโยชน์กับตัวตนของตัวเองได้มันก็ขึ้นอยู่กับอะไรๆ อีกหลายอย่างเช่นกัน
สำหรับผู้เขียนก็เป็นมนุษย์ธรรมดาๆคนหนึ่ง ใช้ชีวิต กิน ขี้ ปี้ นอน ไม่ได้แตกต่างจากใคร มีหัวใจรักได้ เจ็บเป็น เช่นมนุษย์คนอื่นๆ เมื่อใช้ชีวิตมายาวนานพอสมควร ก็จึงมีเรื่องราวหลากหลายให้ได้ใคร่ครวญคิดถึง บางเรื่องมันผ่านมาได้ด้วยความปวดร้าวอย่างที่สุด และอีกหลายๆเรื่องก็โลดโผนโจนทะยาน เสียจนต้องอยากร้องบอกออกไปว่า “มันไม่น่าผ่านมาได้เลยนะ” แต่นั่นล่ะ มันก็ผ่านมาแล้ว ถึงแม้จะมีรอยแผลเป็นอยู่บ้าง แต่มันก็ไม่ได้ทำลายให้ชีวิตต้องดับสลายไปซะทีเดียว และเมื่อเหลียวหลังดูดีๆ มันมีหลายเรื่องมากที่อยากจดจำและนำมาแบ่งปันให้ผู้อื่นได้รับรู้ความรัก ความอบอุ่น เมื่อคิดถึงทีไร ก็ยิ้มในหัวใจทุกที
ฉันเขียนหนังสือเล่มนี้ขึ้นมา ด้วยภาษากวี แบบเบาๆ ไม่ได้เอาฉันทลักษณ์เป็นที่ตั้ง เพราะฉันหวังเพียงว่า ฉันจะนำพาท่านผู้อ่าน ผ่านประสบการณ์ไปด้วยกัน ด้วยหัวใจ ที่ส่งออกไปผ่านตัวหนังสือ แค่ใช้ใจอ่าน ท่านจะพบกับมัน “ความอบอุ่น”
ฉันเคยตกหลุมชีวิต แบบไม่คิดอยากจะสู้ แต่เมื่ออยู่ๆ ไป ฉันกลับสร้างพลังใจได้ด้วยตัวของฉันเอง การตกหลุมครั้งนั้นมันกลับทำให้ฉันเก่งกว่าเดิม เพื่อนในโลกนี้มีมากมาย แต่ก็หามีเพื่อนคนไหนที่จริงใจเหมือนเพื่อนคนนี้ เพื่อนคนดีที่อยู่ในตัวของเรา เพื่อนที่อยู่คู่กับเรามาตั้งแต่เกิดและจะอยู่ต่อไป จนถึงวันสุดท้ายของชีวิต แค่ลองใกล้ชิดกับเพื่อนคนนี้เพื่อนที่ไม่เคยทิ้งไปไหน ลองฟังเสียงในใจจากเพื่อนคนนี้ แล้วเมื่อถึงวันนั้น เราสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า “ฉันเปลี่ยนไป เมื่อข้างในฉันเปลี่ยนแปลง”
-ช้องนาง-