รายละเอียด : คุณอาเจ้าเอย

        เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยจะปล่อยให้เป็นของคนอื่นได้ยังไง

        “คุณอาคะ” สาวน้อยเรียกคนที่นอนประกบกอดอยู่ด้านหลัง
        “หืม … ว่าไงคะเจ้าเอย ตื่นนานแล้วเหรอ” โยธินถามแล้วจูบต้นคอขวัญเอย
        “สักพักค่ะ ฝนตกค่ะคุณอา”
        “จริงด้วย มายังไงนะ นี่หน้าร้อนไม่ใช่เหรอ”
        “ดีจังค่ะ ตอนอยู่อังกฤษถ้าฝนตกแบบนี้เอยเหงามาก”
        “จากนี้เจ้าเอยไม่ต้องทนเหงาอีกแล้วนะเพราะอาจะไม่ปล่อยเจ้าเอยไปไหนอีกแล้ว”
        “แล้วถ้า …” ขวัญเอยพูด
        “ไม่มีถ้าค่ะ เมื่อวานอาถามแล้วว่ามั่นใจใช่ไหมที่จะทำเรื่องนี้ด้วยกัน เจ้าเอยตอบเองนะคะว่ามั่นใจ ตอนนี้อามีสิทธิ์ในตัวหนูเต็มที่เพราะเป็นทั้งอาและสามี”
        “แหม … ให้หนูพูดก่อนไม่ได้เหรอคะ”
        “โอเคค่ะ ขอโทษนะคะ ก็อาไม่อยากอยู่ไกลกับหนูอีกแล้ว”
        “หนูจะบอกว่าแล้วถ้าหนูจะอยู่กับคุณอาไปทั้งชีวิต คุณอาจะเบื่อไหมคะ”