รายละเอียด : ลู่จื้อ ชายาผู้อัปลักษณ์

ลู่จื้อ หญิงสาวหน้าตาอัปลักษณ์ แต่มีความฉลาดเธออ่านหนังสือจนสามารถรู้อนาคตล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้น พ่อของเธอถวายตัวลู่จื้อให้เป็นชายาขององค์ชายเฟยหลงผู้ขี้ขลาดแต่หน้าตาหล่อเหลา เพื่อช่วยให้เขาได้เป็นองค์รัชทายาท

“ถวายบังคมองค์ชาย หม่อมฉันลู่จื้อ ขอประทานอภัยที่ให้องค์ชายต้องลำบากเสด็จมาถึงที่นี่” หญิงสาวในชุดผ้าพลิ้วสีฟ้าอ่อน มีผ้าคลุมใบหน้าตั้งแต่ใต้ดวงตาลงมา ลุกขึ้นพร้อมกับสองมือที่ประสานเหนือหางคิ้วโค้งคำนับอย่างอ่อนโยน แต่ดวงตาโตยังคงปรายมองตามเฟยหลงอยู่ตลอด
         “ถ้าข้าไม่มา แล้วเจ้าจะเข้าไปถึงในวังอย่างนั้นหรือ” เฟยหลงตอบกลับอย่างอารมณ์เสีย  พร้อมกับไขว้มือไว้ด้านหลัง ดวงตาแดงก่ำด้วยความโกรธ
         “หม่อมฉันมิบังอาจ ทำเช่นนั้นเพคะ” น้ำเสียงนางยังคงหวานนุ่ม ดูไม่สะทกสะท้านอะไร ดวงตาของลู่จื้อยังคงแอบมองเฟยหลงอยู่ตลอด ถึงแม้นางจะยังคงก้มศีรษะอยู่ก็ตาม
         “แต่เจ้าก็บังอาจที่จะเป็นชายาของข้า” เฟยหลงหันกลับมามองหญิงสาวที่ยังไม่ยอมเงยหน้าขึ้น
         “นั่นคือความประสงค์ของฮ่องเต้และแม่ทัพใหญ่แห่งเมืองเขอเพคะ” ลู่จื้อตอบ แล้วแอบยิ้มที่ริมฝีปากเล็กน้อย โชคดีที่มีผ้าคลุมใบหน้า หากองค์ชายเห็นว่านางแอบยิ้ม คงได้กริ้วนางแน่