รายละเอียด : ปล่อยกูไปเถอะไอ้พระเอก!

เปย์นายเอกเกือบแสนแขนไม่ได้จับ.. พระเอกคาบไปแดก.. พระรองอย่างเขาได้แต่ช้ำใจ... [หมายเหตุ:นิยายสายกาว เน้นกาวเป็นหลัก กรุณาอย่าคาดหวังดราม่าน้ำตาแตก -,.-]

เปรียบชีวิตของไอ้นิธิศ ก็คือพระรองดี ๆ นี่เอง คอยตามเปย์ตามหวงเฝ้าดูแลนายเอกถวายหัว ราวกับมดแดงเฝ้ามะม่วง!

สุดท้ายแม่งได้กับพระเอกเฉย!!

โอเค... กูอาจยังดีไม่พอ... เพราะงั้นนิธิศจะถอย... แต่เหมือนเคราะห์ซ้ำกรรมซัด ระหว่างขับรถกลับจากงานแต่ง รถผมเสือกเสียหลักประสานงากับเสาไฟฟ้า

...ตู้ม กลายเป็นโกโก้ครั้นช์!!

ใครเห็นก็คิดว่าตายแต่เปล่าครับ กูเสือกย้อนเวลากลับมาได้... ย้อนมาเจอนายเอกตอนเจอกันครั้งแรก เหตุการณ์ทุกอย่างเหมือนเดิมเป๊ะ ๆ

แหมมม ...รอบนี้ไม่ได้แดกกูหรอกครับที่รัก...เอาละ จากนี้กูจะไม่เอาตีนไปแหย่ให้ตัวเองเจ็บอีก รักกับไอ้พระเอกให้พอ ส่วนนิธิศจะไปตีป้อม...

มันควรเป็นแบบนั้น...

แล้วไหงไอ้พระเอกมันถึงได้เบนเป้าหมายมาหากูแทนวะเนี่ย!!

#พระรองโดนฟาด

!!!!! คำเตือน:: กรุณาถอดสมองออกก่อนอ่าน

เพราะเรื่องนี้ '' กาวมาก'' ฮะ #เน้นกาวไม่เอาสาระ (-,.-) #แต่รักนะคนอ่าน