รายละเอียด : สามีนิตินัย

เรื่องหื่นไม่เคยพัก คลั่งรักไม่เคยลด

#คำโปรย
(คำอ่อยคำยั่ว ^^)
ฟ้าคราม (ฟ้า)
จารุจันทร์ (จูน)

“ปล่อยนะ ตัวเหม็น...อย่ามาใกล้สิ ขออาบน้ำก่อน”
“ไม่เหม็นหรอก จูนอะ แก้ผ้าก็หอมแล้ว”
“โอ๊ยฟ้า! ไม่หื่นสักนาทีได้ไหม”
“ไม่ได้! หยุดหื่นขึ้นมา เดี๋ยวจูนก็หาว่าผิดปกติ เนี่ย...ฟ้าเลยต้องหื่นให้สม่ำเสมอ เหนื่อยนะ แต่ก็อดทนอ่าจูน” พูดแล้วอมยิ้ม ขำตัวเองที่พูดอะไรแบบนั้นออกมา จารุจันทร์คงระอาละนะ แต่ใครสนกันล่ะ ก็เมียยังไม่รักไง ต้องหยอดนิดหยอดหน่อย หยอดมุกเสี่ยวๆ ทุกวันเดี๋ยวเมียก็ตกหลุมพลางเองแหละ
“ตกลงจะนอนห้องนี้จริงๆ ใช่ไหม”
“อาฮะ”
พอได้ยินคำตอบ จารุจันทร์ก็ส่ายหน้า “ได้ทีละเอาใหญ่”
“เอาแรง ด้วยนะจูน”
“ฟ้า!?” เธอได้ยินเสียงตัวเองชัดเจนมาก สองแก้มก็ร้อนขึ้นมาเพราะวาจาเขา เป็นเอามากถึงขนาดนี้เลยหรือ ผัวคนอื่นเขาหื่นขนาดนี้ไหม!
“แหม...ทำมาร้องปราม ชอบล่ะสิ ไปๆ เดินไวๆ เข้า เดี๋ยวจัดให้รอบดึกสักยกสองยก เนี่ย...ฟ้ากินข้าวไปสองจาน อึดอัด ต้องหาทางเผาผลาญเหงื่อ เพื่อสุขภาพที่ดีนะจูน”
พลั่ก!
“อ๊า!!! คนใจร้าย!!!” ด่าว่าแม่คนที่เอาศอกมาทุบถองหน้าท้องเขา เมียใครวะ โหดชะมัด! อ้าวเฮ้ย! เมียตัวเอง!
“ให้มันน้อยๆ หน่อย ถนอมกันบ้างก็ได้ ใจคอจะจัดกันสามเวลาหลังอาหารเลยหรือไง”
“ก็พอได้ ฟ้าก็ว่าฟ้าไหวอยู่น้า” ตอบแล้วอมยิ้มนิดๆ จารุจันทร์คงเอือมเขาเต็มแก่ หล่อนมองแล้วถอนหายใจเฮือกๆ ก่อนจะเปิดประตูเข้าห้องไป “จูนจ๋า...จูน...เดี๋ยวฟ้าถูหลังให้นะจูน”
“ไม่เอา ถูหลังหรือจะถูอะไรล่ะ”
“เอ้า? ตอนแรกก็ว่าจะถูหลังแหละ แต่ถ้าจูนอยากให้ถูอย่างอื่น ฟ้าก็ไม่ติดนะจูน ฟ้าโอเค!”
“แต่ฉันไม่โอเคย่ะ! ไปรอบนเตียงโน่นเลย!”
พอได้ยินอย่างนั้น ดวงตาของฟ้าครามก็ส่งประกายวิ้งๆ รีบถอยหลังไปที่เตียงนอน ก่อนจะถอดเสื้อผ้าจนล่อนจ้อน
“นั่นทำอะไรฮะ!?” คนเป็นเมียเบิกตาถามไถ่
“ก็จูนบอกให้รอบนเตียงไง ถอดเสื้อผ้ารอแล้วเนี่ย แหม...ใจร้อนก็ไม่บอก มาๆ พร้อมละ”
“โอ๊ย...ฉันเอือมระอา!”