รายละเอียด : บางครั้งคำบอกลาก็มาในรูปแบบของคำว่า แป๊บนะ เดี๋ยวมา

บางครั้งคำบอกลาก็มาในรูปแบบของคำว่า แป๊บนะ เดี๋ยวมา

ครั้งแรกของการโคจรมาพบกันของเพจสุดเศร้าอย่างนาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้ และเพจไดโนเศร้า ขวัญใจชาวคลั่งรัก

เวลาเราอยู่ในความรักที่ไม่ชัดเจน (หรืออาจจะมีแค่เราที่ชัดเจน) หรือความสัมพันธ์ที่เป็นไปไม่ได้
บางครั้งก็เศร้า เพื่อนจะปลอบยังไงก็ไม่ฟัง แล้วบางทีก็ตัดสินใจชอบเขาต่อไป และแน่นอนว่าเพื่อนก็ดันเชียร์ เป็นความรู้สึกสับสนสุดๆ ซึ่งหนังสือเล่มนี้จะนำเสนอให้เห็นมุมต่างๆ ทั้งมุมที่แนะนำให้มูฟออน หรือถอยออกมา  และอีกมุมคือการเอาใจช่วยให้สู้ต่อ สุดท้ายแล้วอยู่ที่คนอ่านเลือกเอง ว่าจะมูฟออน พอแค่นี้ หรือสู้ต่อไปกับความสัมพันธ์ครั้งนี้

เวลาเราเศร้ามักหาสิ่งที่ช่วยเยียวยา ปลอบใจ หรือช่วยให้มูฟออน แต่ความสัมพันธ์บางรูปแบบอาจไม่ถึงกับเศร้า แค่ได้รักก็มีความสุข หลายครั้งที่อยู่ท่ามกลางความสับสน ตัดสินใจว่ามูฟออนแล้ว แต่ด้วยความคลั่งรักเลยใจอ่อนกลับไปสู่ลูปเดิมๆ ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ชัดเจน บ้างก็รักข้างเดียว ทำให้บางทีก็ต้องการทั้งคนเชียร์และคอยเบรกดึงสติให้กลับมาสู่ความจริง

รีวิวโดยบุ๊คเมท : บางครั้งคำบอกลาก็มาในรูปแบบของคำว่า แป๊บนะ เดี๋ยวมา

ปฐมบทแห่งการโคจร มาพบกันระหว่าง เพจนาซ่าก็พาเธอกลับมาไม่ได้ (อิสญะ)
กับ เพจไดโนเศร้า เจ้าไดโนเสาร์ตัวสีฟ้าที่แสนจะคลั่งรัก..
ในครั้งนี้จะพาเราเดินทางไปพร้อมกับทั้งคู่ เพื่อสำรวจความรู้สึกตัวเอง
.
บางคนอาจจะเคยถามตัวเองว่าไปต่อหรือพอแค่นี้ดีนะ..
แต่อย่าเพิ่งรีบหาคำตอบ ลองเดินทางไปกับพวกเขาดูก่อน
ไม่แน่..อาจจะค้นพบบางอย่างระหว่างทางก็ได้
.
หนังสือ “บางครั้งคำบอกลาก็มาในรูปแบบของคำว่า แป๊บนะ เดี๋ยวมา” เล่มนี้
มีการนำเสนอให้เห็น ในแง่มุมต่างๆ ว่าจะไปต่อหรือพอกับความสัมพันธ์ครั้งนี้
แต่สุดท้ายแล้ว อยู่ที่ผู้อ่านจะเลือก ตัดสินใจด้วยตนเอง ว่าจะมูฟออนหรือสู้ต่อไป
.
จำเอาไว้ว่า ถ้าหากเราอยู่ในสถานการณ์ความรักที่ฝ่ายตรงข้ามไม่ชัดเจน
หรือความสัมพันธ์ที่ดูแล้ว ไม่มีทางเกิดขึ้น เป็นไปได้ยาก
แสดงว่าที่ตรงนั้น อาจจะไม่ใช่ที่ของเรา เราก็แค่ยอมรับ และถอยออกมา
บางคนอาจจะ ถอยเพื่อตั้งหลัก ทำใจสักแป๊บ แล้วลองกลับเข้าไปใหม่
ลองพยายามดูอีกสักครั้ง ก็ไม่ผิดอะไร..
.
สุดท้ายแล้ว ธรรมชาติจะคัดสรรของมันเองว่า ใครควรจะอยู่
หรือควรออกไปจากชีวิตของเรา เป็นกลไกหรือกระบวนการหนึ่ง
ที่เราไม่อาจจะหลีกเลี่ยงได้ แต่อย่างน้อยก็ทำให้เรา “เติบโต” ขึ้น