รายละเอียด : บทเพลงฆาตกาล

เหตุฆาตกรรมสามครั้งในรอบหนึ่งเดือน คีรีกรณ์เป็นหนึ่งในผู้ต้องสงสัย เขาปรากฏตัวทุกครั้งในสถานที่เกิดเหตุ

นายแพทย์ภารัณจึงเชื่อว่าเขามีส่วนเกี่ยวข้องในการฆาตกรรมเหล่านั้น หากไม่ได้เป็นผู้ลงมือ ก็ต้องเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง

แต่ไม่รู้ว่าชาติก่อนเขาไปทำบาปทำกรรมอะไรไว้จึงถูกหมายหัว มีคนจ้องเอาชีวิต

และคนที่ช่วยชีวิตเขาคือคนที่เขาแทบไม่อยากจะเสวนาด้วยคนนั้น

ในเมื่ออีกฝ่ายมีบุญคุณ เขาที่มีคุณธรรมน้ำใจอย่างเต็มเปี่ยมจึงจำเป็นต้องตอบแทน

ทว่า...ค่าตอบแทนที่ต้องจ่ายนั้นมากมายเกินกว่าที่เขาคาดคิดไว้หลายเท่า

ค่าตอบแทนนั้นคือชีวิตของเขา

ชีวิต...ที่หมายถึงร่างกายและหัวใจ

'ผมต้องการทั้งหมด ไม่ใช่แค่อย่างใดอย่างหนึ่ง'

'ให้ร่างกายมาแล้ว ก็ต้องให้หัวใจด้วย

'คุณจะให้ผมขายตัวหรือไง เอางี้ไหม มาแลกกัน...ทั้งตัวและหัวใจของคุณน่ะ ยื่นหมูยื่นแมวกันไง ถ้าทำไม่ได้ก็ลืมเรื่องนี้ไปได้เลย'

'แลกไม่ได้หรอก...'

นั่นปะไร ไอ้หมอนี่มันเห็นแก่ตัว คิดจะให้เขาขายตัวให้มันท่าเดียว! 

'...ก็ทั้งเนื้อทั้งตัวของผม รวมทั้งหัวใจ เป็นของหมอตั้งนานแล้ว'

ฉะ...ฉิบหายแล้ว! นี่มันอะไรกัน!

สถานการณ์แบบนี้ คำพูดแบบนี้ ทำไมมันเหมือนฉากสารภาพรักจังวะ!!