รายละเอียด : ทางเทวดา-เทวาวาด (พิมพ์ครั้งที่ 8)

ทางเทวดา-เทวาวาด (พิมพ์ครั้งที่ 8)

"ทางเทวดา" และ "เทวาวาด" นิยายเรื่องเยี่ยมของ "แก้วเก้า" ที่ใช้เค้าเรื่องและแรงบันดาลใจจากเรื่องของมนุษย์และเทวดา บนพื้นฐานความเชื่อที่ว่าด้วยการทำดีได้ดี ทำดีไว้เถิดทุกวัน เพราะสวรรค์มีตา (และมีเทวดาด้วย) ความเชื่อนี้ไม่เคยห่างหายไปจากคนที่ดี เพราะเป็นคนดี จิตใจดี และคิดดี เช่น สาแคน และ เขตอรัญ ที่แม้จะมีกำเนิดที่ยากแค้น แต่ด้วยสำนึกที่ดีและจิตใจอันบริสุทธิ์ เทวาบนสวรรค์ที่เฝ้ามองและวาดชีวิตของเขาอยู่ จึงมิเคยทอดทิ้ง ต่างองค์ต่างก็เอาใจช่วย และด้วยกุศลของเขาทั้งคู่ จากหนักจึงกลายเป็นเบา ที่เบาก็ปลอดโปร่งประดุจดังได้ขึ้นสวรรค์ แม้จะมีชิวิตอยู่บนโลกมนุษย์ นักอ่านทั้งหลายจะได้สัมผัสกับลีลาการประพันธ์ชั้นครู บวกกับการมองโลกในแง่ดีและมีอารมณ์ขันของผู้ประพันธ์ ที่จะเรียกรอยยิ้มอิ่มสุขจากการอ่านนวนิยายเรื่องเยี่ยมทั้ง 2 เรื่องนี้ได้อย่างแน่นอน

เนื้อหาปกหลัง : ทางเทวดา-เทวาวาด (พิมพ์ครั้งที่ 8)

"แล้วงั้นจะให้ทำยังไง" พระอาทิตย์กับพระจันทร์ถามพร้อมกันราวกับนิด ต่างองค์ต่างก็มองพระราหูอย่างไม่ค่อยจำไว้ใจ พระราหูแสยะยิ้ม มองเทพทั้งสององค์ขึ้นๆ ลงๆ เหมือนกะขนาดว่าพอดีกับปากหรือไม่ ทำเอาเทพผู้ถูกมองรีบลอยถอยกรูดไปแอบหลังพระพฤหัสบดีประธานในที่ประชุม

"ก็อนุโลมว่าแสงไฟฟ้า แสงเทียน แสงตะเกียง ถือเป็นประเภทเดียวกับแสงอาทิตย์สิท่านยังไงมันก็เป็นแสงที่เกิดจากความร้อนเหมือนกันอยู่ดี ส่วนแสงอื่นๆ ที่ไม่ร้อนเป็นแสงสะท้อนอย่างแสงพระจันทร์ก็อนุโลมแบบเดียวกับแสงจันทร์ นายสาแคนจะหน้าตาดีได้ก็ต้องอยู่ในที่มืดสนิท..."

"ช้าก่อน ท่านราหู" พระศุกร์ชูมือท้วงขึ้นมาด้วยเสียงนุ่มนวล "หากที่ใดไร้ซึ่งรังสีเฉิดฉันพรรณรายลงสู่ความมืดมนอนธการอย่างสนิท อย่าว่าแต่มองเห็นหน้าผู้อื่นเลย แม้เจ้าตัวสาแคนเองก็ย่อมไม่เห็นแม้แต่ปลายจมูกตัวเองจึงไม่เข้าเกณฑ์พรของสวรรค์อีกเช่นกัน" "แล้วยังไง" ทั้งเทวสภาถามพร้อมกันราวกับนัดพระศุกร์ยืดตัวขึ้นอย่างผึ่งผาย "ข้าขอเสนอให้แก้ไขเป็นว่า ยิ่งแสงสลัวลงเท่าไร นายสาแคนก็ยิ่งมีรูปโฉมงดงามมากขึ้นเท่านั้น ในทางตรงกันข้าม หากแสงสว่างค่อยเจิดจ้ามากขึ้น เขาก็จะขี้ริ้วมากขึ้น" "แสดงว่าความหล่อเขาปรับระดับได้ตามแสงน่ะหรือ" พระพุทซักด้วยความฉงนฉงาย

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ทางเทวดา-เทวาวาด (พิมพ์ครั้งที่ 8)

อันชีวิตเราไซร้ใครลิขิต หลายคนอาจจะเคยถามตนเองเช่นนี้ พระพรหมคือผู้ลิขิตชีวิตคนเราใช่หรือไม่ หรือจะเป็นตัวเราเองนั่นแหละที่ขีดเส้นทางชีวิตของเราเอง และหากพระพรหมหรือเทวดาเป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของมนุษย์แล้ว เราจะสามารถฝืนชะตาท้าลิขิตของเบื้องบนได้หรือไม่

เราอาจได้คำตอบของคำถามทั้งหลายข้างต้น หรืออย่างน้อยก็ได้อุทาหรณ์สอนใจอย่างแน่นอนหลังจากอ่าน ทางเทวดา-เทวาวาด นวนิยายยอดนิยมอีกเรื่องจากปลายปากกาของ แก้วเก้า เล่มนี้

อรุณ