รายละเอียด : เรือองค์

เรือองค์

...ต้นอ้อต้นพงริมน้ำ โอนก้านบอนบางอ่อนแประลู่ลงสัมผัส สายน้ำ เห็นเป็นเงาลึกในน้ำใส แสดงให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำเพชร แม่น้ำสายสำคัญยิ่งเปรียบประดุจเส้นโลหิตใหญ่หล่อเลี้ยงชาวเมือง ยอดหญ้ายอดพงที่โน้มใบอ่อนอรชรลงแตะผิวน้ำ ขยับไหววูบหายไปใต้น้ำแล้วดีดตัวกลับมาเป็นจังหวะ ยามที่ปลาตามชายฝั่งตอดกินไข่แมลง หรือกระโดดฮุบปลายใบอ่อนที่ผลิช่อล่อตา...

...เมื่อเรือที่ถูกงัดเต็มแรงกระชากตัวหมุนกลับอีกครั้ง ก็กระแทกเข้ากับตลิ่งริมฝั่ง แรงปะทะทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างอลวน บาดาลมองเห็นอะไรไม่ถนัด รู้แต่ว่ามีเสียงโครม ซ่า เสียงหวีดร้องระงมว่า "ช่วยด้วย... คนตกน้ำ... ช่วยด้วย... คนตกน้ำ" เสียงนั้นเซ็งอึงอล เสียงหวีดร้องยังดังก้องหูบาดาล เสียงนั้นแหลม ตระหนกบาดเข้าไปถึงหัวใจ...