รายละเอียด : นางฟ้อนปักปิ่นตาย

รักใดจักร้าวเท่าใจของข้า หามีไม่เพริศพิลาสเลอฟ้านางอัปสรอรชรโสภาเสมอไหนเจ้ามาจากฟากฟ้าวิมานใดสี่ห้องใจร่ำร้องเรียกหานาง++++วะศวรยธปุระบ้านเมืองเป็นปึกแผ่นด้วยบารมีของกษัตริย์รูปงาม วะศวรวิฑูรา ข้างพระพาหาของพระองค์มีมเหสีเลอโฉม ‘อมรามันตรี’ ปกครองร่วมกัน ว่ากันว่า เจ้านางอมรามันตรีเป็นธิดาท่านเจ้าพญาเมือง ‘อมฤตมันตรา’ และเจ้านางสิริมณฑา ธิดาท่านท้าวพญา อรุณโศนรณะแสงสุรีย์ฉายฉาบขอบฟ้าอาบท้องคคนานต์จนเห็นเส้นเป็นสีทองอร่ามตา สาดส่องลงมายังพระตำหนักศิลาขาวจนเกิดเป็นเส้นแสงลอดผ่านทะลุช่องประตูด้านข้าง ‘พระตำหนักมเหสี’ ตั้งอยู่ตรงรอยต่อระหว่างตัวปราสาทแห่งนี้ตำหนักใหญ่ทำจากหินอ่อนสีขาวกระจ่างตา รอบด้านพระตำหนักเต็มไปด้วยรูปสลักนูนต่ำ บ้างก็เป็นรูปนาคี บ้างก็เป็นรูปกินนรีถูกสร้างขึ้นด้วยหินผาอย่างปราณีตและงดงามรอบด้านพระตำหนัก ทางทิศเหนือยังมีสระโกมุทสีสวย หินพิมายเรียงรายวางอย่างบรรจงรอบขอบสระ สระบัวปริ่มน้ำจะทะลักเป็นสระน้ำที่ใสแจ๋วเสียจนเห็น หมู่ปุถุโลมว่ายน้ำกันอย่างสราญอารมณ์