รายละเอียด : รั้นเท่ารัก (Oh My SIS)

“นาย...” เจ้าของนัยน์ตาอ่อนหวานเหลือบมองไปที่ปลายเตียง กลั้นใจเอ่ยเสียงเบาหวิวในตอนที่อีกฝ่ายไม่มีอะไรจะพูดต่อ เธออยากออกไปจากห้องเขาให้เร็วที่สุด “หยิบชุดให้ฉันหน่อยสิ” คนถูกไหว้วานทิ้งหางตามองไปในทางเดียวกัน องศานิ่งไปครู่สั้นๆ จากนั้นก็เอื้อมลงไปหยิบชุดส่งคืนให้กับหญิงสาว ทอรุ้งรับมาด้วยสีหน้าที่คลายความอึดอัดทว่าในตอนนั้นเองนึกไม่ถึงว่าองศาจะเล่นแง่ดึงชุดเธอกลับทำให้เสียหลักไปล้มแหมะอยู่บนกายแกร่งอย่างไม่ตั้งใจ! “นะ...นี่!” ใบหน้าสะสวยอึ้งตะลึง พอจะขยับลุก องศาก็พลิกร่างอุ้ยอ้ายที่พันด้วยผ้านวมไม่ต่างกับขนมปังไส้กรอกให้นอนหงาย! “จะ...จะทำอะไร...” เพราะความที่อีกฝ่ายตามลงมากักตัวเธอในระยะลมหายใจเป่ารดใบหน้า น้ำเสียงกุกกักที่เปล่งถามจึงสั่นพลิ้ว “สัญญามาก่อนว่าจะรับผิดชอบผม” “อะ...อะไรนะ” “ก็รุ้งได้ผมแล้ว” “...!” เด็กบ้า เธอไม่เห็นจำได้เลยว่าไปได้เขาตอนไหน แล้วพูดออกมาหน้าตาเฉยแบบนั้นได้ยังไงกัน “ทำไม? คิดจะชิ่งผมเหรอ” “ชิ่งเชิ่งอะไร ฉันไม่ได้ติดหนี้นายสักหน่อย” โวยวายหน้าแดง ทำคนกล่าวหายิ่งรู้สึกมันเขี้ยว เขาลดใบหน้าลงจนปลายจมูกแทบแตะกับโหนกแก้มที่ขึ้นสีจัดถ้าไม่ติดว่าหญิงสาวเบี่ยงหลบซะก่อน “ถ้าไม่ยอมรับ ผมจะทวนความจำถึงสิ่งที่เกิดขึ้นให้ใหม่ทั้งหมด ถือเป็นการระลึกความหลังไปในตัว”