รายละเอียด : อย่าดื้อกับเฮีย

ถ้าไม่ดื้อ ก็ไม่ใช่เด็กเฮีย ! เป็นเมียเท่านั้น ผมโยนก้นบุหรี่ลงพื้นก่อนที่จะใช้เท้าเหยียบ จากนั้นก็เดินเข้าบ้าน อารมณ์เริ่มดีขึ้นมานิดหน่อย ย้ำว่านิดหน่อยผมไม่ลืมที่จะหยิบถุงเซเว่นที่วางอยู่บนโซฟากลางห้องเข้ามาในห้องด้วย ไอ้แสบนอนห่มผ้าอยู่บนเตียงของผม จะเชื่อฟังกันก็ตอนที่ทำผิดนี่แหละ ผมถอดเสื้อผ้าออกจนหมดจากนั้นก็เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันรอบเอว"กูรู้มึงยังไม่หลับ ""หลับแล้ว""แล้วเสียงหมาใช่มั้ยที่มันตอบกู" เด็กแสบลืมตาแป๋วขึ้นมามองผมทันที ทำไมผมจะไม่รู้ว่ามันแกล้ง มารยามันเยอะจะตายไปผมเลี้ยงมันมาทำไมผมจะไม่รู้"เฮีย แสบขอโทษพูดดีๆกับแสบได้แล้วนะ นะเฮียนะ" เกลียดชิบหายเวลามันอ้อน"เวลาทำ ทำไมไม่คิด มึงรู้มั้ยว่าวันนี้กูโคตรโมโห ทำงานแม่งก็เหนื่อยจะตายห่ากลับมาก็ไม่เจอมึง กูบอกแล้วไงที่แบบนั้นมันไม่ดีมึงก็ยังจะไป อยากกินเหล้ากูบอกแล้วไงซื้อมากินบ้านอยากเปิดเพลงก็เปิดไปสิ ดังแค่ไหนมึงก็เปิดได้ " มันก้มหน้าทันที รู้ตัวไงว่าผิด เกือบจะมีผัวเป็นร้อยก็เพราะหนีไปเที่ยวผับมาแล้วยังไม่เข็ด"ขอโทษค่ะ" มันดีแบบนี้นี่แหละ พูดเพราะอ่อนหวานเฉพาะเวลาที่กูโมโห หลังจากนั้นมึงก็กลับมาดื้ออีก"ทำอะไรคิดถึงแม่มึงบ้าง นอนป่วยอยู่โรงบาลแต่ลูกทำตัวแบบนี้ ถ้าเขารู้เขาจะรู้สึกยังไง ถ้าไม่เห็นแก่กูก็เห็นแก่แม่มึงบ้าง""เฮีย แสบไม่ได้คิดว่าเฮียไม่สำคัญเลยนะ""แล้วที่มึงทำคืออะไร โตแล้วจะเข้ามหาลัยแล้ว วันนี้กูกะจะเล่นมึงให้หนัก แต่เอาเถอะ พรุ่งนี้กูมีงาน กูเหนื่อย" ผมเหนื่อยจริงๆครับ ช่วงนี้สนามแข่งไม่เคยว่างจัดรายการกันแทบทุกวัน รถก็ไหลเข้าอู่ตลอด ผมทำสนามแข่งรถบวกกับเปิดอู่ซ่อมรถเอง รถเข้าอู่ส่วนใหญ่ก็จะมีแต่รถนอกทั้งนั้น งานล้นมือจนบางครั้งลูกน้องก็ทำไม่ทัน วันนี้ก็ต้องลงไปช่วย กลับบ้านมาก็เจอเรื่องปวดหัวอีก"ขอโทษ ถ้าอย่างนั้นแสบไปนอนห้องแสบก็ได้ ""นอนนี่แหละ แล้วมึงขนอะไรมาเยอะแยะเต็มเตียงกูไปหมด ตัวอะไร ""ตุ๊กตาไงเฮีย นอนไม่หลับถ้าไม่ได้กอด" หน้าเขียวหน้าเหลืองเต็มเตียงกูไปหมด เออเอาเถอะลากมันมานอนด้วยแล้วนี่"โตเป็นควายแล้วยังจะกอดตุ๊กตาอยู่อีก""ก็ไม่มีใครให้กอดนี่""อย่างมึงใครจะเอา ดื้อชิบหาย"