รายละเอียด : ดวงใจพัฒ

มาลินยิ้มแห้งๆ ไม่อยากตอบว่าเหม่อเพราะคิดถึงเรื่องเมื่อคืนนั่นล่ะ พิพัฒเห็นหญิงสาวอ้ำอึ้งก็พอจะเดาคำตอบได้ว่าคราวนี้เขาคงมีส่วนที่ทำให้เธอขาแพลง ชายหนุ่มวางขาของหญิงสาวลงที่พื้นดังเดิม เธอกำลังจะบอกขอบคุณ แต่เขากลับขยับเสื้อของเธอลงมาที่ไหล่ “คุณจะทำอะไรคะ ฉันคิดว่า...” “คิดลึกน่ะสิ ผมจะทายาให้” พิพัฒเห็นแว่บๆ ว่ามีรอยช้ำที่หลังของมาลิน ที่เธอบอกว่าล้มไม่แรงคงไม่ใช่แล้ว มาลินเม้มปากกลั้นใจเมื่อนิ้วอุ่นๆ ของพิพัฒทายาที่ไหล่ด้านหลังซึ่งเธอไปกระแทกกับหินจนล้มทำให้มีรอยช้ำ เธอไม่ได้คิดลึก แต่สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้ตัวเองชักคิดอะไรที่มันอีโรติกเข้าไปทุกที พิพัฒดึงเสื้อขึ้นมาที่เดิมพร้อมกับยื่นหน้ามาใกล้ๆ เพื่อถามว่า “บอกผมมา นอกจากรอยที่หลังแล้วมีตรงไหนอีกบ้าง” “มีแขนกับที่เอวค่ะ เดี๋ยวฉันทายาเองดีกว่านะ” มาลินตอบพลางยื่นมือไปจะหยิบยามาทาเอง แต่พิพัฒกลับดึงเสื้อของเธอขึ้น “คุณจะทำอะไรอีกคะ ฉัน...ฉัน” “บอกแล้วไงว่าอย่าคิดลึก ผมจะช่วยทายาให้จริงๆ ไม่ได้คิดทำอย่างอื่นเลย” มาลินจะแขม่วพุงก็ไม่ทันแล้ว อีตาบ้า! เธอเพิ่งกินข้าวต้มมาสองชาม ตอนนี้คงเหมือนกำลังท้องสามเดือนอย่างไรอย่างนั้น แล้วที่สำคัญเธอเขินจนตัวจะเหลวเป็นน้ำอยู่แล้ว เกิดมานอกจากป้าอุ่นที่เห็นร่างกายของเธอหลังจากอายุผ่านช่วงวัยรุ่น ตอนนี้ก็มีเขาอีกคนนี่แหละ พิพัฒแฉลบมองแล้วก็ได้แต่แอบยิ้ม มาลินไม่เพียงเขินจนหน้าแดง แต่ตัวยังแดงตามไปอีกด้วย