รายละเอียด : ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น

ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น

ชีวิตคือความผิดหวังและไม่สมบูรณ์แบบ เราต่างเกิดมาเพื่อพบกับปัญหาและการไม่ได้มาในสิ่งที่ต้องการ ความทุกข์ใจมันคือส่วนหนึ่งของชีวิต “อย่าใส่ใจทุกอย่างบนโลกเลยมันเหนื่อยเกินไป”
เราเกิดมาเพื่อผิดหวัง เสียใจ ลาจาก เราผิดหวัง เสียใจ และลาจากในครั้งนี้ ก็เพื่อไปผิดหวัง เสียใจ และลาจากในครั้งหน้าเรามีเวลามีชีวิตจำกัด ไม่มีเวลาพอที่จะไปใส่ใจกับทุกเรื่องบนโลกหรอกไม่ได้บอกให้ไม่ใส่ใจอะไรเลยในชีวิต แต่ในเมื่อเวลาชีวิตเราจะมีจำกัด เราต้องเลือกใส่ใจแค่บางเรื่อง เรื่องที่มันสำคัญ เรื่องที่มันเร่งด่วน และที่สำคัญคือ เรื่องที่มันเป็นเรื่องของเรา การที่เราเก็บทุกอย่างมาใส่ใจและไม่ปล่อยวางอะไรเลย มันคือการที่เราคิดว่า ทุกอย่างบนโลกต้องเป็นไปตามที่ฉันต้องการ และจักรวาลทั้งหมดจะต้องหมุนรอบฉันซึ่งมันเป็นไปไม่ได้อย่ายึดติดกับความสมหวังเพราะมันฉาบฉวยเหลือเกินความผิดหวังต่างหากที่เป็นเรื่องจริง

ไม่ว่ามันจะเจ็บ และร้ายแรงกับความรู้สึกแค่ไหน เราเลือกได้เสมอ "เราแค่ต้องอนุญาตให้ตัวเองไปต่อ"

สารบัญ : ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น

• อย่าใส่ใจทุกอย่างบนโลกเลย มันเหนื่อยเกินไป
• เราไม่ใช่ของกันและกัน
• ไม่ใช่ก็คือไม่ใช่
• เมื่อไหร่ก็คือเมื่อนั้น
• ทุกคนมีเวลาเสมอ
• ถูก-ผิด ไม่ได้สำคัญอะไร

รีวิวโดยผู้เขียน : ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น

ชีวิตคือความผิดหวังและไม่สมบูรณ์แบบ เราต่างเกิดมาเพื่อพบกับปัญหาและการไม่ได้มาในสิ่งที่ต้องการ ความทุกข์ใจมันคือส่วนหนึ่งของชีวิต เราอาจน้อยเนื้อต่ำใจ คิดว่าโลกไม่ยุติธรรมกับเรา แต่โลกไม่เคยยุติธรรมกับใครหรอก และเราก็ทำอะไรมากไปกว่านี้ไม่ได้ สิ่งเดียวที่เราพอจะทำได้คือยอมรับมัน อยู่กับมันให้ได้

โดยที่ยังรักและเคารพตัวเองอย่างเต็มเปี่ยม ชีวิตจะค่อยๆ สอนให้เราเข้าใจและเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ แต่กว่าจะถึงวันนั้นมันอาจไม่ง่าย อาจต้องใช้เวลาอาจต้องผ่านความบอบช้ำและเสียใจอีกหลายครั้ง แต่ไม่เป็นไรนะ เดี๋ยวสักวันเราก็ไปถึงจุดนั้นได้เอง ขอเพียงแค่ยังศรัทธาและเห็นคุณค่าในตัวเอง

ความสุขมันอยู่กับเราแค่ชั่วคราว แต่ความทุกข์ก็เช่นกัน ทุกอย่างมันจะผ่านไปและจบลงอย่างสวยงามในท้ายที่สุด

ครูภู

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ปล่อยให้มันเป็นไปอย่างที่ควรจะเป็น

เคยไหม ยิ่งตั้งความหวังเท่าไหร่ มันไม่ออกมาเป็นอย่างที่คิดไว้ ยิ่งตั้งใจเท่าไหร่ กลับพังไม่เป็นท่า ยิ่งพยายามเท่าไหร่ อะไรๆ ก็ไม่ได้ดั่งใจ

เวลาที่เราจริงจังกับอะไรสักอย่างหรือใครสักคน เรามักทุ่มเทสุดๆ พอผลออกมาไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง ก็ไม่แปลกหรอกที่จะเสียใจ เสียดาย เสียความรู้สึก กี่ครั้งแล้วที่เป็นแบบนี้ แต่ไม่เคยทำใจให้ชินได้สักที พอเฟลหลายครั้งเข้า ทำให้เราไม่ค่อยกล้าคาดหวังอะไร เพราะกลัวจะเสียใจแบบที่ผ่านมาอีก

ที่ผ่านมาเราอาจมีแผนเดียว คือแผนที่ต้องสำเร็จ ต้องสมหวัง ถ้าครั้งต่อไปเราจะมีแผนสองเผื่อไว้ในกรณีที่อะไรไม่เป็นไปตามที่คิดไว้ ก็คงไม่เป็นไรหรอกมั้ง

springbooks