รายละเอียด : จอมดาบหิมะแดง

จอมดาบหิมะแดง

โป้วอั้งเสาะ !...หิมะแดงแซ่โป้ว วัยสามสิบหกปี ลูกพี่ลูกน้องของเอี๊ยบไค อาวุธประจำตัว ดาบสีดำสนิท ฝักดาบสีดำสนิท โรคประจำตัว โรคลมบ้าหมู ตำหนิรูปพรรณสัณฐาน ขาเป๋ พิการแต่กำเนิด จุดเด่น ดาบเร็วที่สุดในแผ่นดิน! วิชาดาบของมัน ปมเด่นที่น่ากลัวที่สุดคือ ชักดาบ 18ปีแรกของมัน หมดไปกับการเคี่ยวกรำฝึกปรือวิทยายุทธ์ เพื่อชำระบัญชีแค้น เริ่มฝึกตั้งแต่วัน 4-5 ขวบ วันละ 4 ชั่วยาม แต่ละวันฝึกชักดาบไม่ต่ำกว่า 12,000 ครั้ง ในห้องมืดที่ทั้งร้อนทั้งอับ ผนังทุกด้านเป็นสีดำ มีแต่ไฟจากปลายธูปเพียงจุดเดียวที่สั่นไหว ฝึกกระทั่งมี "นัยน์ตาราตรี" มองเห็นยุงในห้องมืดคล้ายดั่งนกกระเรียน เห็นธูปปานคบไฟ ควันธูปคล้ายปุยเมฆขาวบนยอดเขา กระทั่งยังฝึกได้วิชา "เคลื่อนจุดพลิกฟ้ากลับดิน" สามารถเคลื่อนจุดในร่างกายออกจากที่เดิม 1 นิ้ว ป้องกันการจี้สกัดจุดได้ชะงัดนัก

การถูกปลูกฝังด้วยเมล้ดพืชสีดำแห่งความอาฆาตแค้น และการฝึกวิทยายุทธ์ที่เข้มงวดกวดขันโดยแป๊ะหงส์กงจู๊ ทำให้การออกสู่ยุทธจักรของโป้วอั้งเสาะในช่วงแรก ตกอยู่ในเงาดำทะมื่นของความอาฆาตแค้น จิตใจเศร้าหมอง อมทุกข์ พฤติการณ์ทั้งหลายทั้งปวงจึงมีลักษณะ ห่าม มุทะลุดุดัน กราดเกรี้ยว เหี้ยมหาญ เปราะบางอ่อนไหวง่าย ประสบการณ์ชีวิต การต่อสู้ และความรักต่อหญิงคณิกานามชุยล้งใน "ดาบจอมภพ" ขัดเกลาจนโป้วอั้งเสาะใน "จอมดาบหิมะแดง" เป็นอีกบุคลิกหนึ่ง โป้วอั้งเสาะยามนี้ เปลี่ยนจากเพชรฆาตที่มีคราบโลหิตเต็มร่าง เป็นชายชาตรีที่โดดเด่นด้วยคุณธรรม ใบหน้าเป็นประกายเปล่งปลั่งเคร่งขรึมสำรวม พร้อมประกาศศักดิ์ศรีนักดาบที่เลิศฟ้าเหนือพสุธาอีกคราแล้ว!

โป้วอั้งเสาะยามนี้ มิเพียงในมือมีดาบ ในดวงตามีดาบ กระทั่งในวาจาก็มีดาบด้วยแล้ว! ทั้งยังรู้จักการฆ่าคือไม่ฆ่า ไม่ฆ่าก็คือฆ่า! "จอมดาบหิมะแดง" คือพฤติการณ์ในช่วงชีวิตที่รุ่งโรจน์สุดยอดของโป้วอั้งเสาะ ในวัยที่สุกงอมถึงขีดสุด หนักแน่นเข้มแข็ง เฉียบคม นิ่ง ลึก เปี่ยมด้วยรักและการให้อภัย ฟังว่า มันบรรลุแก่นของชีวิตและแก่นของวิชาดาบกระบี่ กระทั่งกลายเป็น "เซียนกระบี่" ในเทพนิยายไปอีกคนแล้ว!

สำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์

สารบัญ : จอมดาบหิมะแดง

• บุกฝ่าหาความตาย
• อันตรายทุกฝีก้าว
• วายร้ายในทรชน
• นกยูงที่ร้ายกาจ
• แผนร้ายอุบายชั่ว
• หักหาญผลาญชีวิต
• ในหมู่ตึกนกยูง
• เดิมพันด้วยชีวิต
• เปลี่ยนแปลงผิดคาดหมาย

เนื้อหาปกหลัง : จอมดาบหิมะแดง

การคำนวณของโป้วอั้งเสาะ มิเคยผิดพลาดมาเลย! ดาบของโป้วอั้งเสาะ ก็มิเคยพลาดพลั้งมาเลย! กงจื้ออู้กล่าวต่อ "สามารถลงมือทีหลังสยบคนก่อน ต้องน่าสะพรึงกลัวกว่าลงมือก่อนสยบคนตอนหลังเด็ดขาด” กู้กี๊รับคําอย่างนอบน้อม กงจื้ออู้ถาม “ท่านทราบเพราะกระไร?” กู้กี๊ตอบอย่างนอบน้อม “เนื่องเพราะกระบวนท่าจู่โจมไป ในพริบตาที่จะทะลักพลัง แต่ยังไม่ได้ทะลักนั้น พลังจะเปราะบางที่สุด ดาบของโป้วอั้งเสาะ จึงได้ฟันชีพจรชีวิตของฝ่ายตรงข้ามขาดสะบั้นในพริบตานั้น” “ผู้อื่นสามารถกระทําได้หรือไม่?” “ไม่สามารถ” “เพราะเหตุใด?” “นั่นเป็นพริบตาที่พอคลาดก็ผ่านพ้น นอกจากมันมีน้อยคนนักที่จะคว้าไว้ทัน”