รายละเอียด : ช่อมะลิลา

ช่อมะลิลา

ภูมิไท เลขาธิการหน่วยงานแห่งหนึ่งได้บูรณะตึกเก่าแก่สมัยศตวรรษที่ ๑๙ และได้พบกับดวงวิญญาณของ “ปิ่นเมือง” อดีตภรรยาของเจ้าคุณเสมามนตรีมาปรากฏตัวให้เห็นเพื่อห้ามไม่ให้รวมตัวเองเข้าเป็นส่วนหนึ่งของอนุสรณ์ที่ภูมิไทจะจัดทำให้เจ้าคุณด้วย ยิ่งทำให้ภูมิไทสนใจประวัติเจ้าคุณคนนั้นและคุณหญิงมากยิ่งขึ้นว่าเพราะเหตุใดเธอจึงไม่อยากถูกรวมให้อยู่ในอนุสรณ์เดียวกับสามีของเธอ ภูมิไทยจึงตามสืบหาความจริงจนพบว่าที่วิญญาณของหญิงสาวยังไม่ไปไหนเพราะติดอยู่กับความรู้สึกผิดและคำสาปแช่งในอดีตที่รอการให้อภัย ชายหนุ่มจะสามารถไขปริศนานี้และปลดปล่อยพันธนาการแห่งคำสาปแช่งและความรู้สึกผิดที่เกิดจากอดีตของหญิงสาวได้หรือไม่ติดตามได้ในเล่ม

เนื้อหาปกหลัง : ช่อมะลิลา

"ถ้าจากกันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ก็ควรจากกัน ดีกว่าอยู่แล้วเดือดเนื้อร้อนใจไม่รู้จักจบฟังแม่นะ แม่ปิ่น รักที่ยั่งยืนไม่มีจริงหรอกลูกเอ่ย พิษรักที่เผาไหม้คนเรา มันเกิดได้เฉพาะวัยหนุ่มสาวเท่านั้น ลูกกับพิรัชยังอยู่ในวัยร้อนแรง เมื่อรักก็รักมาก เจ็บก็เจ็บมาก แต่พอผ่านไปถึงอีกวัยหนึ่งก็จะรู้ว่ารักก็เป็นแค่อารมณ์เพียงชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นเอง เกิดได้...ก็ดิบได้"

ปิ่นเมืองไม่อยากจะค้านมารดา แต่เธอก็อดไม่ได้ "คุณแม่พูดราวกับรักแท้ไม่มีจริง ลูกประสบมาแล้ว ขอยืนยันว่ามีจริง" คุณหญิงใจยังคงมีท่าทีสงบเยือกเย็น "แม่ไม่ได้ค้านว่ารักไม่มีจริง มีจริง รักที่ลูกมีต่อเจ้าคุณ หรือพ่อพิรัช ก็รักจริงทั้งสองคน เรื่องที่แม่พูดคือมันไม่ยิ่งยืนต่างหาก เมือพ้นวัยหนุ่มสาวไปแล้ว รักก็มอดดับไปเอง ถ้ายังหลงเหลืออยู่ ก็คือแค่จดจำรำลึก เปรียบเหมือนเถ้าถ่านของเปลวไฟที่มอดไปแล้ว"

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ช่อมะลิลา

ช่อมะลิลา นวนิยายสุดละเมียดละไมแสนสะเทือนอารมณ์จากปลายปากกาของ "แก้วเก้า" เรื่องนี้ตีพิมพ์ครั้งแรกเป็นตอนๆ ในนิตยสาร พลอยแกมเพชร หลังจากนั้นได้รับการรวมเล่มหลายครั้ง ครั้งแรกเมื่อปี 2554 ได้รับการต้อนรับจากผู้อ่านด้วยดี

บัดนี้ผู้เขียนได้ไว้วางใจมอบให้สำนักพิมพ์อรุณจัดพิมพ์เผยแพร่อีกครั้ง เพื่อแฟนๆ จะสามารถหาซื้อได้อย่างสะดวกยิ่งขึ้น อ่านไปฟัง ตับวิวาหพระสมุท เพลงกล่อมหอของเจ้าคุณเสมาเมือง และคุณหญิงปิ่นเมืองไปด้วยก็ไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด ซ้ำยังจะได้อรรถรสเพิ่มขึ้นอักโข

สำนักพิมพ์อรุณ