รายละเอียด : ไฟร้อนห่มรัก

ไฟร้อนห่มรัก

"ถ้าพวกเรากลับบ้านที่ต่างจังหวัด พี่ไฟต้องไม่ให้ยัยวิด้าผมทองไปด้วย" "ตกลงขอรับคุณหนู กระผมรับปาก" ชายหนุ่มรับคำแบบสัพยอก สาวน้อยปั้นปาก แอบยื่นนิ้วไปหยิกแขนเขาอย่างหมั่นไส้ เตโชติสะดุ้งเผลอซูดปาก "หยิกพี่ทำไม โห! เล็บทั้งยาวทั้งคม มิน่าเนื้อตัวพี่ถึงแสบยิบๆ" เขาเอ่ยเย้าไปถึงรอยเล็บจากเหตุการณ์เมื่อคืนซึ่งหล่อนตั้งใจฝากเอาไว้ แม่ตัวเล็กดึงมือออก แล้วทำท่าจะผละจากอ้อมแขนแข็งแรง เตโชติจึงรวบกอดไว้แน่น "โอ๋ ไม่เอาน่า พี่ล้อเล่น" "ถ้าล้อเล่นแบบนี้อีก มิ้มจะโกรธข้ามปีเลย!" เจ้ามิ้มน้อยขู่ แล้วหยิกหลังมือใหญ่เต็มแรง ชายหนุ่มเบี่ยงหน้ากดหอมแก้มสีระเรื่อหนักๆ "อุ๊ย!" มะลุลีผละแก้มหนี หันไปเหวี่ยงกำปั้นทุบอกเขาดังปึ้ก "หูย เจ็บนะเนี่ย" "ก็อยากฉวยโอกาสรังแกมิ้มก่อนทำไม!" "แก้มนี้พี่หอมมาตั้งแต่เด็กกระทั่งโตเป็นสาว เมื่อวานนี้ก็หอม ไม่เห็นมิ้มจะว่าพี่ฉวยโอกาส" "ก็มันไม่เหมือนกัน" พูดแล้วผิวแก้มสีระเรื่อก็แดงก่ำ เมินหน้าหลบสายตาคมเข้มที่มองมา ชายหนุ่มแอบยิ้ม เอ็นดูในความขวยอายของหล่อน

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : ไฟร้อนห่มรัก

ในวันที่ชีวิตตกอยู่ในความมืดมน ขาดพ่อ ไร้แม่ ยายที่เป็นเสมือนแสงเทียนเล่มเดียวที่ส่องสว่างหล่อเลี้ยงชีวิตก็มาด่วนจากไปไม่มีวันกลับ ไม่ง่ายเลยที่เด็กหญิงตัวน้อยๆ จะต่อสู้หยัดยืนได้เพียงลำพัง แต่ในจังหวะชีวิตที่แสนเปราะบางไม่ต่างจากต้นอ้อเล็กๆ ยืนโดดเดี่ยวกลางพายุนี่เอง ที่มือคู่หนึ่งยื่นเข้ามา มือนั้นช่างอบอุ่นอ่อนโยน ยามประคับประคองเธอไว้ในอ้อมแขนมือนั้นช่างแข็งแกร่ง ยามปกป้องเธอจากภยันตรายทั้งปวง มือนั้นช่างรุ่มร้อนดั่งไฟ ยามพาเธอตกอยู่ในห้วงพิศวาสเยี่ยงชายหญิงพึงมีต่อกัน และมือนั้นอีกเช่นกัน...ที่เธอหวังฝากชีวิต...ฝากหัวใจเอาไว้ตลอดกาล

สำนักพิมพ์ทัช