รายละเอียด : Rainy days กลางสายฝน

Rainy days กลางสายฝน

ฝนตกอีกแล้ว ทั้งที่ไม่ใช่หน้าฝนแต่กลับขยันตกวันตกคืนทำให้การจราจรที่ว่าแย่แล้วยิ่งแย่หนัก แพลนที่นึกครึ้มอกครึ้มใจตั้งไว้ก็พังครืน จะโทษใครก็โทษไม่ได้เพราะถ้าให้ไปชี้นิ้วด่าคนบนฟ้าก็ดูจะบ้าบอไร้สาระเกิน "ไอ้ที จะหน้าบูดไปถึงไหน แค่ฝนตกเองนะ" เจ้าของชื่อเบือนหน้ามาทางต้นเสียงกระแนะกระแหน นทีกวาดตามองเพื่อนสาวคนสนิท ใบหน้ายี่ห้อตัวร้ายในหนังจีนฉายชัดถึงความเบื่อหน่ายและหงุดหงิดงุ่นง่าน ชายหนุ่มพ่นลมหายใจใส่หน้าอีกฝ่ายเนือยๆ ไอ้วันที่เขาทำงานดันไม่ตก ว่างขึ้นมาปุ๊บก็ดันตกได้ตกดี แต่เพื่อนสาวที่เห็นท่าทีอย่างนั้นกลับไม่มีอารมณ์ร่วม ดันฉีกยิ้มสะใจมาให้จนน่าล้มโต๊ะใส่

"ยังดีที่ร้านแกอยู่แถวนี้" นทีพึมพำเนือยๆ "ขี้เกียจฝ่ารถติดกลับคอนโดฉิบ" เพลินศิลป์ได้ยินก็เบ้ปาก ถึงใบหน้าจะน่ารักทะนุถนอม แต่ปากเจ้าหล่อนไม่ได้น่ารักตามใบหน้า เพราะคุณเธอก็เลี้ยงฟาร์มหมาไว้ ทั้งฟาร์มไม่ต่างจากเพื่อนสนิทนัก เธอเหลือบมองคนที่สร้างบรรยากาศทะมึน ถ้าไม่ติดว่ามันเป็นเพื่อน เธอคงไล่ตะเพิดมันออกจากร้าน ข้อหาพยายามไล่ลูกค้าด้วยหน้าโหดๆ