รายละเอียด : เพลิงสวาทจอมมาร

“ฉันอยากได้เธอมาเป็นนางบำเรอ!”“อะไรนะ!” นี่มันเรื่องตลกร้ายแล้ว จู่ๆ ไอ้ฝรั่งบ้าตัณหากลับก็โพล่งถ้อยคำที่แสนหน้าตบออกมา ไอ้หมอนี่มันคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงขายบริการข้างเสาไฟฟ้าหรืออย่างไร ถึงได้พ่นวาจาน่าถีบออกมาแบบนั้น ช่อชมพูจึงเอาแต่ถลึงตาใส่ “ไม่ยอมหรือ...” ชาร์คคล้ายหยอก แต่ทำเอาคนอยู่รับใช้ใกล้ชิดมานานนิ่วหน้าบ่อยครั้ง เขานึกว่าผู้เป็นนายจะส่งอีกฝ่ายไปยังซ่องชายแดนอย่างที่เคยหลุดปากคาดโทษไว้แต่คราแรกเสียอีก เหตุไฉนถึงพูดเรื่องนางบำเรอออกมาท่านประธานหนุ่มแห่งบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างแลนด์ฟอร์ดหาได้ใส่ใจท่าทีของคนสนิทไม่ สิ่งที่เขาให้ความสนใจมีเพียงจำเลยสาวตัวขาวๆ ส่วนสัดพอเหมาะตรงหน้าต่างหาก ดูอกตูมๆ กับเอวเล็กๆ ในชุดนักศึกษานั่นสิ น่าเล่นสนุกให้เนื้อช้ำไปทั้งตัวก่อนจะโยนทิ้งลงขยะเป็นไหนๆ ในเมื่อน้องชายของหล่อนทำให้น้องสาวของเขาอยู่เหมือนตาย เขาก็ไม่ควรปล่อยให้หล่อนสบายไปนักแรงด่าทอ ความชิงชัง โกรธ เกลียด หลากหลายอารมณ์ที่ไม่พอใจถูกสาดแสงผ่านดวงตาดำสนิทของช่อชมพูอยู่ไม่หยุด แต่เธอก็ไม่คิดจะสนทนากับผู้ชายตรงหน้าในเรื่องปัญญาอ่อนพวกนั้น จึงโพล่งในสิ่งที่ต้องการรู้ออกมา “คุณเป็นใคร จับตัวฉันมาทำไม”“ฉันเป็นใคร?” สีหน้าผู้พูดบ่งบอกว่าไม่สบอารมณ์ แต่ก็ยอมบอกออกมาเพราะเขาอยากให้ผู้หญิงตรงหน้าได้รับรู้ก่อนจะก้าวลงนรกว่าคนที่ทำให้ชีวิตของหล่อนพลิกแพลงจากฟ้าเป็นดินคือใคร ชื่อของเขาจะได้ฝังอยู่ในความทรงจำของหล่อน หยั่งรากลึกไม่สามารถโค่นทิ้งได้ง่ายๆ “ชื่อของฉันคือ...ชาร์ค ธราเทพ แลนด์ฟอร์ด! หวังว่าเธอจะจำให้แม่นๆ นะ ช่อชมพู รัตนาฤทธิ์”