รายละเอียด : เพลิงอสูรใจทมิฬ

ร่างสูงใหญ่กำลังกลั้นลมหายใจตัวเอง ที่สะดุดกึกครั้งแล้วครั้งเล่า คืนนี้ดวงตาเพลิงอัคนีเบิกโพลงในความมืด ก่อนหญิงสาวจะหลับใหล เขาเป็นฝ่ายโอบกอดเธอไว้หลวมๆ แต่ทั้งคืน เวลาที่ร่างอรชรหลับสนิทนี่สิ เธอทั้งกอดทั้งก่าย ไหนจะซุกหน้าเข้ากับอกแกร่งอีก เสื้อผ้าเจ้าหล่อนก็บางเบาซะเกิน ราวกับเปลือยกายนอนข้างๆ ก็ไม่ปาน ความร้อนที่พยายามซ่อนลึกไว้นั้นมันวิ่งพล่าน อยากจะลงทัณฑ์คนที่ริอาจยั่วยวนคนนี้ใจแทบขาด แต่ติดอยู่อย่างเดียวเท่านั้นแหละ เดี๋ยวแม่คุณจะลุกขึ้นมาฟาดเขาหัวแบะอย่างที่ขู่ไว้ อันที่จริงแล้วเขาเป็นคนรักษาคำพูดต่างหาก ปากดันซวยทำให้ตัวเองต้องนอนระงับความต้องการในส่วนลึก ทั้งที่ตอนนี้อะไรที่มันควรจะหลับใหล มันตื่นตัวพรักพร้อมจนน่ากังวล ฝ่ามือร้อนผ่าววาดไปตามแผ่นหลังของร่างเล็ก ไล้เบาๆ ราวกับขับกล่อม หากใบหน้าที่รุงรังไปด้วยหนวดเครานั้นเหยเก และขึ้นสีเข้มบ่อยครั้ง “ทูนหัว ผมจะทนไม่ไหวแล้วนะ” กระซิบแผ่วๆ ชิดขมับเล็ก แต่เจ้าหล่อนก็ยังทำยิ่งกว่าเดิม ทำราวกับเขาเป็นหมอนข้าง และหมอนข้างใบนี้ก็ดันเป็นสิ่งมีชีวิตซะด้วย ชายหนุ่มค่อยๆ ปลดลำแขนกลมกลึงที่พาดผ่าวเอวตัวเองออก