รายละเอียด : รอยราคิน

“อรุณนารี ! ฉันยอมทะเลาะกับปู่ก็เพื่อเธอ จะหย่ากับเพียงจันทร์ก็เพื่อเธอ ยอมแม้กระทั่งจะไม่เอาสมบัติสักชิ้นของฟาร์มชาลีก็เพื่อเธอ แต่เธอกำลังจะไปจากฉันเธอทำได้ยังไง หัวใจเธอทำด้วยอะไร !” ชาลเขย่าคนที่ตัวเองตะครุบเอาไว้จนเส้นผมกระจาย อรุณนารีได้ฟังแล้วก็หนาวเหน็บไปทั้งหัวใจ“คุณชาลปล่อยรุณเถอะคุณเมาแล้ว” เสียงร้องขอช่างน่าสงสาร แต่ตอนนี้ชาลกำลังผิดหวังอย่างรุนแรง เขาทุ่มทุกอย่างให้อรุณนารีแต่สิ่งที่ได้รับกลับมามันช่างเจ็บปวดจนเกินจะรับไหว“เธอรู้ไหมรุณคนรักมาก มันก็มักจะแค้นมาก” น้ำเสียงที่ถูกเค้นออกมาบ่งบอกถึงความเจ็บปวดของคนเอ่ยได้เป็นอย่างดี“คุณชาลคุณเมามากแล้วปล่อยรุณก่อนเถอะ เอาไว้ให้พรุ่งนี้เราค่อยคุยกันนะคะ” น้ำตาไหลหยดพร้อมกับขอร้องให้เขาปล่อย“หึ ปล่อยให้เธอหนีจากฉันไปนี่นะ...ไม่มีทาง !”“ว้าย !” ร่างของอรุณนารีถูกผลักให้ลงไปนอนบนเตียง ชาลตามมาคร่อมทับอย่างรวดเร็ว เขาหยุดมองคนที่ตัวเองคร่อมเอาไว้ทั้งร่างด้วยสายตาเย็นชา อรุณนารีเห็นแล้วก็น้ำตาไหลพรากในทันที“เธอจะต้องเป็นของฉันคนเดียว อรุณนารี”