รายละเอียด : พิษรักพิศวาสมาร

“ปล่อยค่ะ! ปล่อยไข่มุกเดี๋ยวนี้” คนเจ็บจนเกิดรอยแดงคล้ำเป็นจ้ำๆ ตามเรียวแขนพยายามหาทางรอดให้กับตัวเอง “เลิกแตะต้องไข่มุกสักที” “เธอคิดว่าฉันอยากแตะเธอนักหรือไง ฉันก็แค่อยากเตือนสติเธอไว้สักนิด อย่าบังอาจยั่วยวนเพื่อนของฉันอีก แต่ไม่ว่าเธอจะยั่วยังไงก็คงไม่เท่าไหร่หรอกกระมัง” คีย์รินทร์พูดไม่เหมือนใจคิดเลยสักนิด ต่อให้ไข่มุกไม่ได้ยั่วยวน ผู้ชายหน้าไหนก็พร้อมวิ่งเข้าหาทั้งนั้น ไม่เว้นแม้แต่เขา คนปากดีที่ต่อว่าหญิงสาวฉอดๆ อยู่ในเวลานี้ “ไข่มุกจะยั่วยวนทุกคน แต่คนเดียวที่ไข่มุกจะไม่มีวันยั่ว ก็คือคุณ!” ไม่ใช่เขาคนเดียวที่แสดงความเกรี้ยวกราดได้ เธอก็ทำได้เหมือนกัน “เธอไม่ต้องยั่วฉันให้เสียเวลาหรอก ถึงอย่างไรเธอก็ได้ครวญครางใต้ร่างฉันทุกคืนอยู่ดี” ชายหนุ่มเหยียดปากดีๆ พูดออกมาโดยไม่ยั้งคิด เผียะ! “อย่าดูถูกฉัน!” พริบตาเดียวฝ่ามือเรียวก็กระทบแก้มสากข้างซ้ายเต็มแรง สร้างความเจ็บแสบให้กับเจ้าของแก้มไม่น้อย เพราะตอนนี้ใบหน้าหล่อๆ ถึงกับหันไปตามทิศทางที่มือเรียวตวัดผ่าน “เธอกล้ามากนะ! กล้าตบฉัน ฉันจะทำให้รู้ว่าผลจากการตบหน้าฉัน เธอจะได้รับอะไรเป็นของตอบแทน” คราวนี้ชายหนุ่มดึงรั้งหญิง