รายละเอียด : กล่องไปรษณีย์สีแดง (อ่อน)

"นักเดินทางกลับมาแล้ว แต่ทำไมถึงขาเป๋ล่ะ" แจ่มใสตอนนั้นอายุสามขวบ เรียกผมว่า " นักเดินทาง" (หลังจากที่้ผมพยายามอธิบายคำว่า "นักเดินทาง" ให้แกฟัง ก่อนออกจากบ้านไปทะเลคราวโน้น) นักเดินทางขาเป๋ของแจ่มใสกลับถึงบ้านด้วยสภาพทุลักทุเลเอาการ เป้ใบใหญ่สะพายอยู๋ข้างหลัง กระเป๋ากล้องร่องแร่งอยู่ข้างหน้า ขาขวาดามเฝือก รักแร้สองข้างยันไม้เท้าโขยกเขยกกลับมาบ้าน

"บอกอะไรไม่เคยฟัง อย่าไปไหนมาไหนคนเดียว เที่ยวเผล็นๆดูซิเป็นอะไรก็ไม่โทรบอก ถ้าตายไปจะทำยังไง" แม่ผมบ่นอยู่ ผมยังยิ้มได้บอกแม่ว่า ก็ไม่ได้เจ็บป่วยอะไรซะหน่อย แค่ขาหักไม่ถึงตายหรอกแม่ โทร.มาบอกก็จะตกอกตกใจไปกันใหญ่ แม่ด่าผมเรื่องนี้อีกสองสามชุด โดยที่แจ่มใสเป็นลูกคู่

เนื้อหาปกหลัง : กล่องไปรษณีย์สีแดง (อ่อน)

ขี้เหล็กอเมริกัน

ทำไมต้องอเมริกัน

เพราะว่าอเมริกัน

แล้วโตเร็ว