รายละเอียด : ปักษาร่ายรัก

“ไม่! อย่าดื้อ ยอมดีๆ อย่าให้อินต้องใช้กำลังนะ” หญิงสาวขู่ฟ่อ จนวายุอดขำไม่ได้ ตัวเล็กนิดเดียวกล้ามาขู่พญาวิหคอย่างเขาได้ ช่างน่าขำนัก ทำให้เขาอดท้าทายออกไปไม่ได้“อย่างเธอจะทำอะไรฉันได้ ไหนลองทำให้ฉันไม่มีทางสู้ดูซิ ทำได้จะยอมตามใจเลย” นารีที่เป็นเพียงมนุษย์ ริอาจจะมาฉุดลองพละกำลังกับครุฑราช แค่คิดก็น่าหัวเราะ แต่ชายหนุ่มลืมไปว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดมาล้วนมีสิ่งที่คู่กันเสมอ อินทิราคว้าเอาสร้อยขึ้นมาพนมมือขึ้นเหมือนท่องอะไรบางอย่าง ก่อนจะโยนสร้อยขึ้นไปบนอากาศ เกิดแสงสีทองกระจายไปรอบห้อง แล้วสร้อยก็แตกแขนงออกมาอีกสี่เส้น พุ่งเข้ามาพันรอบข้อมือข้อเท้าของวายุ ก่อนจะแยกกันไปคล้องกับมุมเตียงทั้งสี่ทิศ “อะไรเนี่ย!” เพราะทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็ว จนเขาตั้งตัวไม่ทัน ป้องกันตัวเองไม่ได้“ทีนี้คุณก็เป็นของอินแบบขัดขืนไม่ได้แล้ว เตรียมตัวบอกลาความโสดได้เลย”วายุพยายามดึงโซ่ที่พันรัดข้อมือข้อเท้าออก แต่สิ่งที่สร้อยเส้นน้อยปรานีก็คือ ยืดให้พอขยับมือเท้าได้เท่านั้น อินทิราไม่รอช้า สวมบทนางยั่วตัวน้อย ด้วยการพาเต่งเต้าลากครูดขึ้นมาตามท่อนขาแกร่ง ครุฑราชหนุ่มตัวเกร็งขึ้นมาอีกครั้ง ไม่ใช่แค่ตัวที่เกร็ง อวัยวะไร้สมองที่เขาเพียรท่องอย่าลุกๆ มันก็ไม่ให้ความร่วมมือกับเจ้าของสักนิด