รายละเอียด : หัวใจที่มีตีน

หัวใจที่มีตีน

(จาก พ.ศ.๒๔๘๘) นานเป็นหลายเดือนแล้วก็ตาม มันยังไม่ถอยร่นไปอยู่กับขุมอดีต นั้นไม่ใช่เพราะความดื้อรั้น หากว่า-อะไรที่เหนี่ยวรั้งมันไว้ คือความกลัวและความทุกข์ของผู้คน จึงชวนให้มันเต้นเร่าอยู่ในความทรงจำอันแค้นเคียดใครไม่อาจลืมมันได้แม้แต่คนตายบางคนที่เป็นห่วงว่าสัปเหร่อยังหาแขนข้างซ้ายของเขาไม่พบ...

แขนข้างนั้นโดนแรงระเบิดจับโยนขึ้นบนเวหา แล้วหล่นลงในซอกเปลี่ยวของกรุงเทพฯ ซบอยู่กับผงดินและขยากโสโครกหลายวันหลายคืน แดดเผาน้ำค้างพรมจนชวนกลิ่นเหม็นเน่าหมาจึงเดินมาเห็นแล้วคายไปแทะกินอย่างเอร็ด หมาตัวนั้นย่อมไม่รู้ว่าแขนข้างนั้นเป็นแขนของมือที่ไม่เคยใช้ล้างกันเพราะเป็นแขนซ้ายของคนถนัดซ้าย เป็นแขนของมือที่เคยฟาดลงบนหน้าเมีย ด้วยความที่เจ็บแค้นและหยิ่งในเกียรติยศของลูกชาย เขาจับได้ว่าหล่อนวิ่งหนีความยากจนออกไปขายตัวกับทหาร ไอ้ยุ่น และกับใครทุกคนที่มีเงิน

คำนำ : หัวใจที่มีตีน

ในร้านไส้วัวต้มตะไคร้ละแวกถนนเฟื่องนคร (กรุงเทพฯ) ไส้วัวไม่หมายถึงไส้วัวเท่านั้น แต่นับรวมถึงอวัยวะภายในของวัวมากมายที่น่ารักและน่ากิน ตับ ปอด ดอกจอก ขอบกระด้ง ผ้าขี้ริ้วและหัวใจ เจ้าของร้านผู้เป็นคนปรุงในคนเดียวกันใบหน้าของเขาหวงยิ้ม เรานินทากันว่าคงผูกพันกับเหตุผลว่า เขามีเมียเพียง ๑ เมียเก่า เขามีลูกหลายคนจำนวนมากกว่านิ้วมือเรียงกัน (๖ คน อายุรุ่นเหมยช่วยหั่นพริกหน้าเขียง ถึงรุ่นสอนคลานเหมือนหนอนอยู่ใต้ถุนโต๊ะ น่าหวาดเสียวกับการพลัดหายไปในรูท่อริมถนน)

ใครเป็นเขาก็คงยิ้มลำบาก-ใช่ไหม? เขาเป็นใครและอย่างไรคงไม่สำคัญกว่าความจริงว่า เขาเป็นผู้ค้นพบว่าถ้าหั่นตะไคร้สดเป็นฝอยละเอียดวางเคียงกันมาเพื่อกินแนม นั้นเน้นความหอมของไส้วัวในชามได้อย่างวิเศษกว่าตำรับอื่น

แต่เราบางคนค่อนขอดว่าเขาป่นผงกัญชาแห่งผสมไว้ในโถน้ำส้มพริกดอก รสเปรี้ยวนำเค็มเหลื่อมหวานและเผ็ดอย่างคมคาย ไส้วัวต้มตะไคร้ของเขาจึงเลื่องลือไกลไปหลายถนนผู้ดีเทียบรถยนตร์จอดหน้าห้องแถวไม้ซอมมอซ่อ เดินกรีดแหวนเพชรแต่ก้มหน้าหลบแดดเข้ามาแย่งคนจนกินอย่างไม่อับอาย แต่ความอายคงไม่ใช่สมบัติของผู้ดียุคเจ๊ท-เส็ทถ้าอายก็ไม่มีโอกาสเป็นผู้ดีปลายศตวรรษ ๒๐

สารบัญ : หัวใจที่มีตีน

• บันทึกของหนุ่มระบัด
• เพี้ยนด้วน
• ยิ้มของเฉย ณ บัวโรย
• ผู้เดินตามหลังความตาย
• สองกำพร้า
• เกือกที่มีเกียรติ
• หัวใจที่มีตีน
• หงเน่า
• คนกับผี
• ความผิดหวัง
• ความหวังของอารามบอย
• นรกสีเหลือง
• กลิ่นลำเจียก
• หลังจากความหลัง
• ความหลังไม้กวาด
• เห็นความหลัง

เนื้อหาปกหลัง : หัวใจที่มีตีน

....ที่เรียกมันว่าสงครามนั้นนักการทหารอาจหมายถึงยุทธศิลป์และมองเห็นความงดงามของมันนักการเมืองอาจหมายถึงความบีบคั้นทางเศรษฐกิจและเป็นความจำเป็นนักธรรมชาติวิทยาว่าเป็นการรักษาดุลย์ของสิ่งมีชีวิตนายพาณิชย์มองเห็นกำไรคนบ้ากัญชาตะโกนว่า-ขันจริงโว้ย....

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : หัวใจที่มีตีน

แต่คงจะมิใช่นำตามความหมายที่ข้าพเจ้าคิดและรู้สึกและเคยเขียน วันนี้เป็นวันแห่งความระทมเพราะข้าพเจ้ามีหน้ากระดาษเหลือเพียงหน้าเดียว กับเวลาอีก-หนึ่ง-สอง-สาม-สี่นาทีก่อนจะซบกายนอนด้วยพิษไข้ มันทรมานจนหัวใจเล็กลงเท่าเมล็ดงา

หัวใจที่มีตีนเป็นขบวนงานเขียนหลังจาก เสเพลบอยชาวไร่และ ผู้มียี่เกในหัวใจ และข้าพเจ้าเขียนที่ ๑๐๐๘ ถนนลาร์กินอพ้าร์ทเม้นท์ ๑๐๕ นครแซน แฟรนซิสโก บางบทเขียนบนการเหระหนจากที่นั่นไปล้อส แซนเจลิส ฮอลลีวู้ด และล้าสเวกั๊สเป็นการเดินทางอย่างไรปลายทางแล้วรวบรวมต้นฉบับไว้ในย่ามของคนพเนจร อะไรเป็นเหตุให้คิดถึงความโหดร้ายของสงครามนั้นน่าสงสัย นึกถึงขนมไข่จิ้งหรีด มันคือการลุกขึ้นกลางดึกควักน้ำตาลจากในหม้อคลุกกับข้าวเย็น ถ้ามีกากมะพร้าวก็โรยมันลงไปด้วย-กินในยามกันดาร และ ฯลฯ อันเป็นความจำขมขื่นจากสงคราม และแม้จะเป็นงานในโฉมนวนิยายจากบันทึกของหนุ่มผู้พึ่งรู้รสอัตกามกิริยาในระหว่าง พ.ศ. นั้น ข้าพเจ้าหวังว่าผู้อ่านจะได้รับสาระและบันเทิงตามสมควร ในขณะที่เรายังมีเวลาสำหรับการอ่านบ้างใน พ.ศ. นี้ ขอได้รับความขอบใจจาก รงค์ วงษ์สวรรค์