รายละเอียด : เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

สามร้อยปีสิบสามปีให้หลัง ข้าฝันว่าได้ย้อนหลังกลับไปในวัยเยาว์อีกครั้ง หวนคืนสู่รัตติกาลที่มหาสมุทรจับตัวเป็นน้ำแข็งคืนนั้น แล้วนั่นก็เป็นค่ำคืนที่ข้าพานพบกับคนผู้นั้นครั้งแรก ในวันเก็บมุกที่มีเพียงปีละครั้ง เพี่อตัดสินแพ้ชนะกับพี่ชายให้รู้กันไปข้าง ข้ากระโดดดำดิ่งลงสู่ใต้ท้องทะเลทันที คาดไม่ถึงว่าโชคชะตาจะไม่เข้าข้าง เจอคลื่นยักษ์ซัดโถมเข้าพอดี ท้องทะเลในรัศมีหลายสิบลี้ปรากฏวังน้ำวนขนาดใหญ่ตวัดแหวกจุดกึ่งกลางของน้ำทะเลออก ปากที่แสยะฉีกกว้างของสัตว์ประหลาดโผล่พุ่งขึ้นมา ขนาดพอกับวังน้ำวนเบื้องล่าง ข้าร้องเสียงหลงด้วยความตกใจหวังจะเลี่ยงหลบ แต่เจ้าสัตว์ประหลาดนั่นกลับผงาดตัวขึ้น เหยียกรงเล็บออกมาคว้าร่างของข้าไว้ มันตัวยาวสี่จั้ง สีนิลสลับคราม ดวงตาสีทองดุจเพลิงริ้วสีชาดดั่งภูษาทอ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ามันคือมังการวารีหรือผานหลงในตำนานนั่นเอง

ผานหลงมีพิษ ปลิดคร่าชีวิตได้ นึกถึงเรื่องนี้แล้ว ข้าถึงไม่กล้าผลีผลาม แต่ก็ไม่อาจข่มเสียงสะอื้นได้ น้ำตาแห่ง่ความพรั่งพรู ไม่ว่าจะรู้จักหรือไม่ ชาวซู่เจาทั้งหมดต่างก็ตกตะลึกพรึงเพริดกับรูปลักษณ์ของมัน พากันร้องด้วยความตกใจ หนีพล่านกันชุลมุน พี่ชายขี่วิหคห้าสีบินย้อนกลับมา หวังปะทะกับมัน แต่กลับถูกผานหลงตวัดกรงเล็บโจมตีให้ถอยร่นไปอยู่นอกรัศมีหนึ่งร้อยก้าว ผานหลงจับตัวข้าไว้แน่น กรีดเสียงคำรามยาว แล้วกระพือคลื่นยักษ์ซํดโถม มันขยับเคลื่อนไหวร่างกายอย่างเหิมเกริม มุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออกของท้องทะเล เพียงพริบตาเดียว บรรดาชาวเผ่าเดียวกันกับข้าพลันอยู่ห่างไกลออกไป กลายเป็นเพียงจุดสีดำเล็กๆ มากมายนับไม่ถ้วน จากนั้นอีกเพียงครู่ก็หายลับไปท่ามกลางเมฆหมอกหนาทึบ มหาสมุทรกว้างใหญ่ดุจผืนฟ้า ลมทะเลโหมกระหน่ำขุนเขา บิดน้ำทะเลเป็นเกลียวคลื่น ทว่าสำหรับผานหลงตัวนี้ กลับเสมือนแผ่นดินอันราบเรียบ เมื่ออาทิตย์อัสดงคล้อยต่ำ ความมืดมิดก็มาเยือน ในที่สุดข้าก็ข่มความหวาดกลัวไว้ไม่อยู่ ปล่อยโฮร้องไห้เสียงดัง แต่ไม่ว่าข้าจะร่ำไห้อาละวาดอย่างไรก็ไร้ผลต่อความเร็วอันน่ากลัวของมัน

กี่ร้อยจั้งแล้ว หรือว่ากี่พันจั้ง ข้าไม่รู้ว่ามาไกลแค่ไหนแล้ว รู้เพียงว่ามีพายุฝนที่เสมือนคมมีดกระหน่ำกรีดผ่านใบหน้า เมื่อใดที่บริเวณโดยรอบปรากฏเงาของหมู่เกาะ เงานั้นก็จะหายไปอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งเมื่อเสียงปริแตกของน้ำแข็งดังกึงก้อง ข้าจึงมองเห็นน้ำทะเลไหวกระเพื่อม พายุแรงสนั่นไหว ตวัดม้วนเกลียวคลื่นยักษ์ขึ้นสูงสามพันจั้งก่อนจะแข็งตัวเป็นประตูน้ำแข็ง กลายสภาพเป็นคมมีดใต้แสงจันทร์ กีดขวางเส้นทางของผานหลง พาให้สรรพสิ่งหยุดนิ่ง ผานหลงบีบร่างข้าจนแน่น ทำเอาข้าเกือบอาเจียน จากนั้นมันก็ผ่อนลมหายใจยาวๆ อยู่กัยที่เฮือกหนึ่ง ลดความเร็วให้ช้าลง หันร่างบินเข้าฝั่ง มันบินไปทางหน้าผาสูงชันแห่งหนึ่ง ได้ยินเสียงดังครืน เมื่อข้าก้มลงมอง พบว่าแม้กระทั่งน้ำทะเลก็จับตัวกลายเป็นน้ำแข็ง เมื่อครุ่เป็นเสียงกรงเล็บของผานหลงที่ครูดกับน้ำแข็งจนแตกร้าว

เนื้อหาปกหลัง : เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

หลังเหตุการณ์โจมตีเมืองจันทรา ลั่วเวย องค์หญิงเล็กแห่งชางซู่เจาต้องหนีตายจากมาตุภูมิที่รัก ระหว่างความเป็นความตายนางก็ได้รับการช่วยเหลือจากบุรุษปริศนารูปงามผู้ปรากฏตัวทุกครั้งที่นางมีภัยร้าย เขานำทางนางสู่สำนักเทพสมุทรและที่นั่นนางก็ตัดสินใจฝากตัวเป็นศิษย์ร่ำเรียนวิชาเซียน ไหนเลยจะคิดว่า มหาเทพอิ้นเจ๋อ เจ้าของสำนักเทพสมุทรกับบุรุษปริศนานั้นคือคนเดียวกัน

จากองค์หญิงเล็กผู้สูงศักดิ์ ต้องตกต่ำหนีตาย ปกปิดฐานะของตนร่ำเรียนวิชาเซียนเพื่อที่วันหนึ่งนางจะกลับไปกอบกู้บ้านเมือง การศึกษาวิชาเซียนมิใช่เรื่องง่ายสำหรับภูติวารีพลังเวทจำกัดอย่างนาง "ท่านอาจารย์" ผู้สูงส่งของนางหรือก็ออกจะหยิ่งยโส โหดร้าย บ่อยครั้งเพื่อเอาตัวรอด นางจึงต้องทำตัวเหมือนแตงโมเคลือบน้ำมัน ลื่นไหลไปได้ทั่วหรือที่จริงนางชมชอบให้ตัวเองได้รับความเจ็บปวดกันแน่

รีวิวโดยผู้เขียน : เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

ฉันหลงใหลวรรณกรรม บทกวี และเทพนิยายโบราณของจีนมาโดยตลอด การนำปัจจัยเหล่านี้ไปเติมในนิยายรักได้กลายเป็นงานอดิเรกของฉันไปนานแล้ว เมืองจันทราดอกไม่ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เป็นผลงานที่อ้างอิงเนื้อหาในซานไห่จิง (ตำนานเทพขุนเขาและเทพสมุทร) กับ สื่อจี้ (พงศาวดารบันทึกประวัติศาสตร์) ในเรื่องมีภูตผีปีศาจในตำนานโบราณโผล่มาปรากฏตัวมากมายบนพื้นฐานนั้น ฉันหยั่งเชิงบรรยายกลิ่นอายน้ำหมึกโบราณของจีนที่งดงามชวนฝันด้วยวิธีการเขียนหลากหลายรูปแบบ ท้าทายความแตกต่างและความแปลกประหลาดมหัศจรรย์ของหกภพภูมิ (เทพ เซียน มาร มนุษย์ ปีศาจ วิญญาณ) แต่ต่อให้มีฉากหลังแบบจีน แต่ไอเดียที่จุดประกายให้รายละเอียดปลีกย่อยมากมายในเรื่อง ต่างก็มาจากหนังสือของฝั่งตะวันตกที่นักอ่านอาจคาดไม่ถึง อย่างเช่นหนังสือเรื่อง ประวัติย่อของกาลเวลาของ สตีเวน ฮอว์กกิ้ง วิมานลอย ของ มาร์กาเรต มิตเชลล์ ทุกครั้งที่คุยเรื่องที่มาของไอเดียพวกนี้กับทางกองบรรณาธิการ พวกเธอก็มักบอกด้วยความตกใจปนสงสัยว่า "สมองคุณมีปัญหาเอามากๆ"

เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เป็นหนึ่งในนิยายแนวเทพนิยายจีนโบราณในชุด Bi Luo Huo Yuan ที่ฉันเขียน แม้ว่าโครงสร้างของทั้งชุดจะกว้างมาก แต่ ลั่วเวย นางเอกในเรื่องกลับเป็นบุคคลตัวเล็กๆ ไม่เหมือนเหล่านางเอกสไตล์ราชินีของฉันที่ผ่านมา เธอไม่ได้มีภูมิหลังยิ่งใหญ่อะไร เป็นภูตที่อยู่กึ่งกลางระหว่างเซียนกับมนุษย์ เทียบกับมหาเทพที่สถานะและพลังห่างชั้นกันเป็นโยชน์แล้ว เธอก็เป็นแค่เศษเสี้ยวเล็กๆ ในมหาสมุทรแม้แต่อายุขัยก็ยังสั้นเหมือนแมลงชีปะขาว ฉะนั้นตอนที่เธออยู่กับ อิ้นเจ๋อ ที่มีอายุเจ็ดพันกว่าปีทุกเมื่อเชื่อวัน แข็งแกร่งอ่อนบางเปรียบเทียบแตกต่างกันอย่างชัดเจน ทำให้เธอเกิดความวาดฝันและเขินกล้ว ทำให้อิ้นเจ๋อเกิดความรักใคร่เห็นใจ ความรักจึงเป็นไปตามธรรมชาติเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบาน แต่ว่าพวกเขารักกันมากแค่ไหน ก็เจ็บปวดรวดร้าวเท่านั้น ฉันเขียนกลอนในเรื่องนี้ยี่สิบกว่าบท ในนั้นมีประโยคที่สะท้อนการข่มความรู้สึกกอกกลั้นของอิ้นเจ๋อคือประโยค "ความรู้สึกยากส่งข้ามผ่านสมุทร แสงจันทร์นำใจข้า ณ บัดนี้" ในบท "มหาสมุทร ณ จันทร์เพ็ญ" ตอนอิ้นเจ๋อ ซึ่งเป็นประโยคที่ฉันชอบที่สุดในเรื่อง

ข้าไม่อาจส่งความรักถึงเจ้าได้ ทว่าวันนี้พระจันทร์ยังคงเดิม มันส่องสะท้อนหัวใจของข้าอย่างตรงไปตรงมา ชาวจีนชื่นชอบการใช้ดวงอาทิตย์กับดวงจันทร์เป็นสื่อถ่ายทอดความรู้สึกกวีโบราณหลี่ไป๋มี "ข้าส่งความระทมใจถึงจันทรา" เฉาจื๋อมี" วอนขอเป็นเสมือนดั่งจันทรา" จางรั่วมี "ขอตามจันทราไปเคียงท่าน" ทุกประโยคทุกถ้อยคำล้วนมีแต่ความคะนึงห่วงหาตราตรึงอยู่ในใจ เมื่อมีอารมณ์สุนทรีย์กับพระจันทร์อย่างเข้มข้นแบบนี้ จึงเป็นที่มาให้คืนหนึ่ง เมื่อฉันเห็นน้ำหยดหนึ่ง เรื่องราวระหว่างดวงจันทร์กับทะเลจึงผุดพรายขึ้นมาในความคิด นี่เป็นนิยายเล่มแรกที่ฉันได้พบปะกับนักอ่านชาวไทยเป็นครั้งแรก ฉันหวั่นใจแต่ก็เฝ้ารอ ในใจคิดแต่ว่าอยากให้มันดีกว่านี้ ขอบคุณที่เลือก เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกได้บาน ขอบคุณที่ยอมอ่านมาจนถึงตรงนี้ค่ะ

จวินจื่ออี่เจ๋อ

รีวิวโดยสำนักพิมพ์ : เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เล่ม 1-2

เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน ผลงานการเขียนนิยายลำดับที่ 7 ของจวินจื่ออี่เจ๋อ นักเขียนสาวที่น่าจับตามองในประเทศจีนขณะนี้เป็นเรื่องราวของหกภพภูมิที่ประกอบไปด้วยเทพ เซียน มาร มนุษย์ ปีศาจ วิญญาณ ถักทอเป็นเรื่องราวความรักตราตรึงใจระหว่างภูตวารีกับมหาเทพผู้ยิ่งใหญ่ หลังจากที่เมืองซู่เจาถูกบุกรุกจากเซียนกลุ่มหนึ่ง ทำให้ ลั่วเวย องค์หญิงเล็กแห่งซู่เจาต้องระหกระเหินออกจากบ้านเกิดอันเป็นที่รัก จนพบกับสำนักเทพสมุทร สำนักฝึกวิชาบำเพ็ญเซียน ลั่วเวยจึงตัดสินใจฝากตัวเป็นศิษย์ที่นั่นเพื่อเรียนวิชาเซียน และที่นั่นเองเธอก็ได้พบกับมหาเทพที่ชาวซู่เจานับถือ มหาเทพอิ้นเจ๋อ และได้รู้ความจริงว่า มหาเทพอิ้นเจ๋อกับบุรุษปริศนาที่คอยช่วยเหลือนางยามมีภัยคือคนคนเดียวกัน ทั้งยังได้รู้ว่า แท้จริงแล้วสำนักวิชาที่ ฟู่เฉินจือ พี่ชายบุญธรรมที่แสนดีของนางมาฝากตัวเป็นศิษย์ ก็คือสำนักเทพสมุทรนั่นเอง

ชีวิตที่ต้องดิ้นรนในดินแดนเทพเซียนไม่ใช่เรื่องง่าย แถม "ท่านอาจารย์" ของนางก็เย็นชาโหดร้ายขนาดนั้น นางจะเอาตัวรอด ฝึกวิชาเซียนสำเร็จ และกลับไปกอบกู้บ้านเมืองของนางได้หรือไม่ ต้องติดตาม เมืองจันทราดอกได้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน นับว่าเป็นนวนิยายแนวจีนโบราณที่แปลมาจากภาษาจีนเรื่องแรกของสำนักพิมพ์อรุณ ในฉบับภาษาจีนนั้นมีเนื้อหาขนาดเล่มเดียวจบ แต่ในฉบับภาษาไทยที่ท่านถืออยู่ขณะนี้แบ่งออกเป็น 2 เล่มจบ เพื่อสะดวกแก่การอ่าน หวังว่าทุกท่านจะซาบซึ้งและประทับใจกับเรื่องราวความรักใน เมืองจันทราดอกไม้ร่วง มหาสมุทรดอกไม้บาน เหมือนกันกับเรา

สำนักพิมพ์อรุณ