รายละเอียด : สัมผัสที่ปรารถนา

มือสากอันร้อนระอุลากผ่านชายกระโปรงสั้นสีทองที่พลิ้วไหวไปตามทรวดทรงของนางเอกอันดับหนึ่งของวงการละครไทย หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยยามที่ชายหนุ่มใช้มืออีกด้านละจากทรวงอกไปรูดซิบชุดสวยให้หลุดเลื่อนออกจากร่างพร้อมสัมผัสผิวนุ่มเนียนของแผ่นหลัง ดวงตากลมโตจ้องมองเขาราวกับไม่มั่นใจในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น แต่ริมฝีปากแดงบวมเจ่อกลับเผยรอยยิ้มน่ารักพร้อมคล้องแขนทั้งสองรอบลำคอรั้งให้เขาก้มลงรับจุมพิตเร่าร้อนแต่ไร้เดียงสา ปลายลิ้นเล็กเกร็งชัดเจนเมื่อผ่านเข้าสู่ภายในอุ้งปากแล้วปล่อยให้เขานำพารสชาติของจูบอันดื่มด่ำดุจเปลวเพลิงที่โหมไหม้ “อืม...”แสงภัสสรครางผ่านลำคอ ปรือตาจดจ้องใบหน้าหล่อเหลาอย่างปลาบปลื้ม แทบไม่เชื่อตัวเองเลยว่าวันนี้ตอนนี้ เธอกำลังจะมีช่วงเวลาที่เคยได้แต่ฝันร่วมกับชายหนุ่มตรงหน้า มือเรียวไล้ปลายนิ้วผ่านลำคอหนาขึ้นสู่ปลายคางมนที่มีรอยแผลเป็นขนาดใหญ่ลากเป็นแนวยาวจากริมฝีปากผ่านโหนกแก้มงดงามจรดปลายหางตาด้านซ้ายอย่างเบามือรอยแผลนี้...“อย่าจับ” เขาดึงมือเธอออกจากผิวที่มีร่องรอยน่ากลัวนั่น ตรึงมือเล็กแสนซนขึ้นเหนือศีรษะ“แต่แสง...” หญิงสาวไม่อาจเอื้อนเอ่ยความคิดที่เก็บซ่อนภายในใจออกมาได้ เมื่อริมฝีปากเขาประทับปิดริมฝีปากเธออีกครั้งภัชช์รู้ตัวเสมอว่าเขาไม่คู่ควรกับผู้หญิงที่ดีนัก แต่กับนางเอกสาวคนนี้ที่พยายามทอดสะพานให้เขาถึงสองครั้งสองคราในงานเลี้ยงคืนนี้ เธอคงเป็นผู้หญิงใจง่ายที่อยากนอนกับเศรษฐีและสร้างกระแสข่าวเพื่อเพิ่มชื่อเสียง แล้วทำไมเขาจะไม่สนองความต้องการของตนเองและของเธอเสียเล่า ในเมื่องานนี้มีแต่ได้กับได้ สนุกกันสักครั้งพรุ่งนี้ค่อยคิดกันใหม่ ผู้หญิงอย่างแสงภัสสรคงไม่คิดจริงจังกับคนหน้าตาอัปลักษณ์เช่นเขาอยู่แล้ว ในเมื่อหนุ่มไฮโซมากหน้าหลายตาแวะเวียนจีบเธอจนเป็นข่าวไม่หยุดหย่อน“สวย” ชายหนุ่มเอ่ยเบาๆ เมื่อร่างน้อยขาวนวลที่ยืนตรงหน้าหลงเหลือเพียงชุดชั้นในสีครีมติดกาย “ไปที่เตียงกันดีกว่า”มือเล็กเย็นเฉียบก้าวเดินตามเขาอย่างว่าง่ายผ่านเข้าสู่ห้องนอนกว้างที่อยู่ด้านในของคอนโดมิเนียมหรู ร่างใหญ่นั่งลงบนเตียงสีขาวสะอาดพร้อมโอบเอวบางให้นั่งลงบนตัก จับจ้องแก้มใสแดงก่ำที่ทำหน้าราวกับไม่มั่นใจในความงามของตนที่อวดโฉมอยู่ตรงหน้าแปลก...หากไม่เคยได้ยินชื่อเสียงของผู้หญิงคนนี้มาก่อน เขาคงคิดว่าเธอเป็นลูกนกตัวน้อยแสนบริสุทธิ์ที่ถูกบังคับให้ถวายตัวเป็นเหยื่อให้กับพญาเหยี่ยวผู้ชั่วร้ายอย่างเขาเป็นแน่“กลัวผมเหรอ” เขากระซิบ เสียงทุ้มแหบห้าวเปี่ยมไปด้วยอารมณ์ราคะ“ไม่ค่ะ ทำไมแสงต้องกลัวคุณภัชช์ด้วย” ใบหน้าหวานกลับส่ายปฏิเสธกลิ่นกายชายหนุ่มผ่านเสื้อเชิ้ตสีเทาที่เธอกำลังซบอยู่นี้ทำให้หัวใจที่เคยอ่อนล้ากลับรู้สึกสดชื่น เธอหลงรักเขามานานเกินกว่าที่เขาจะรู้ได้ รักจนสามารถมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้เขาได้อย่างไม่มีเงื่อนไข“ไม่กลัวก็ดี”